آیه ۴۵ - سوره انعام

امام صادق (علیه السلام)- فضیل‌بن‌عیاض گوید: از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: «چه کسی در میان مردم، پارسا است»؟ فرمود: «کسی که از ارتکاب کارهایی که خدا حرام کرده است، خودداری کند و از [اینان] دوری گزیند. و اگر از شبهه‌ها خودداری نکند، در کارهای حرام گرفتار می‌شود، در حالی که آن را نمی‌شناسد و اگر منکر را ببیند و آن را انکار نکند و زشت نشمارد، در حالی که می‌تواند آن را از بین ببرد، [در این صورت] وی دوست دارد که [مردم] خدا را معصیت کنند و هر که دوست دارد که خدا مورد معصیت قرار گیرد، آشکارا با خداوند دشمنی کرده است و هر که دوست دارد ستمگران باقی و پایدار بمانند، به معنی این است که وی دوست دارد خدا مورد معصیت قرار گیرد و این در حالی است که خدای تبارک و تعالی خود را به خاطر از بین بردن ستمگران ستایش کرده است: استفَقُطِعَ دابِرُ الْقَوْمِ الَّذِینَ ظَلَمُوا وَ الحَمْدُ لِلهِ رَبِّ الْعالَمِینَ».