آیه وَ اللَّيْلِ إِذا عَسْعَسَ [17]
و سوگند به شب، هنگامي‌كه پشت كند و به آخر رسد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنِ ابْنِ‌نُبَاتَهًَْ عَنْ عَلِیٍّ (علیه السلام) قَالَ: سَأَلَهُ ابْنُ‌الْکَوَّاءِ عَنْ قَوْلِهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ ... وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ قَالَ یَعْنِی ظُلْمَهًَْ اللَّیْلِ وَ هَذَا ضَرَبَهُ اللَّهُ مَثَلًا لِمَنِ ادَّعَی الْوَلَایَهًَْ لِنَفْسِهِ وَ عَدَلَ عَنْ وَلَایَهًِْ الْأَمْرِ.
امام علی (علیه السلام)- اصبغ‌بن‌نباته گوید: ابن کوّاء از امام علی (علیه السلام) پرسید: منظور از این آیه: وَ اللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ؛ چیست؟ فرمود: «یعنی شب با تیرگی‌اش روی می‌آورد. این مثال را خداوند نسبت به کسی زده است که ولایت را برای خود ادّعا نماید و از صاحبان اصلی جلوگیری کند».
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ قَالَ إِذَا أَظْلَمَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ اللَّیْلِ إِذَا عَسْعَسَ، آن زمانی است که تاریک می‌شود.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ أَیْ إِذَا أَدْبَرَ بِظَلَامِهِ. عَنْ عَلِیٍّ (علیه السلام).
امام علی (علیه السلام)- وَ اللَّیْلِ إِذا عَسْعَسَ یعنی با تاریکیش پشت نماید. این قول از علی (علیه السلام) است.