آیه وَ إِذَا الْجِبالُ سُيِّرَتْ [3]
و كوه‌ها به حركت درآيند.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا الْجِبالُ سُیِّرَتْ قَالَ تَسِیرُ کَمَا قَالَ تَحْسَبُها جامِدَةً وَ هِیَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحابِ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ إِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ، یعنی اینکه به حرکت در می‌آید، آن‌گونه که خداوند می‌فرماید: کوه‌ها را می‌بینی، و آن‌ها را ساکن و جامد می‌پنداری، درحالی‌که مانند ابر در حرکتند. (نمل/۸۸)