آیه ۴۷ - سوره سبأ

آیه قُلْ ما سَأَلْتُكُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَكُمْ إِنْ أَجْرِيَ إِلاَّ عَلَى اللهِ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ شَهيدٌ [47]

بگو: «هر اجر و پاداشى از شما خواسته‌ام براى خود شماست، اجر من تنها بر خداوند است و او بر همه‌چيز گواه است».

۱
(سبأ/ ۴۷)

الباقر ( عَنْ أَبِی‎جَعْفَرٍ (فِی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ مَنْ یَقْتَرِفْ حَسَنَةً نَزِدْ لَهُ فِیها حُسْناً قَالَ مَنْ تَوَلَّی الْأَوْصِیَاءَ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ (وَ اتَّبَعَ آثَارَهُمْ فَذَاکَ یَزِیدُهُ وَلَایَهًَْ مَنْ مَضَی مِنَ النَّبِیِّینَ وَ الْمُؤْمِنِینَ الْأَوَّلِینَ حَتَّی تَصِلَ وَلَایَتُهُمْ إِلَی آدَمَ (وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مَنْ جاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ خَیْرٌ مِنْها یُدْخِلُهُ الْجَنَّهًَْ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ یَقُولُ أَجْرُ الْمَوَدَّهًِْ الَّذِی لَمْ أَسْأَلْکُمْ غَیْرَهُ فَهُوَ لَکُمْ تَهْتَدُونَ بِهِ وَ تَنْجُونَ مِنْ عَذَابِ یَوْمِ الْقِیَامَهًِْ وَ قَالَ لِأَعْدَاءِ اللَّهِ أَوْلِیَاءِ الشَّیْطَانِ أَهْلِ التَّکْذِیبِ وَ الْإِنْکَار.

امام باقر ( از امام باقر (روایت است که در مورد: و هرکس کار نیکی انجام دهد، بر نیکی‌اش می‌افزاییم. (شوری/۲۳)، فرمود: «هرکس که ولایت آن جانشینان را که از آل محمّد (هستند بپذیرد و از آنان پیروی کند، [اجر پذیرفتن] ولایت انبیاء (و مؤمنان پیشین تا آدم (نیز بر او افزوده می‌شود و منظور از آیه: کسانی که کار نیکی انجام دهند پاداشی بهتر از آن خواهند داشت. (نمل/۸۹). همین است و خداوند او را وارد بهشت می‌سازد و منظور از آیه: قُلْ مَا سَأَلْتُکُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ همین است. خداوند می‌فرماید: پاداش دوستی که تنها آن را در آیات دیگر قرآن از شما خواسته‌ام، به نفع شما و برای شما است و با آن هدایت می‌شوید و از عذاب روز قیامت نجات می‌یابید».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۳۷۰
الکافی، ج۸، ص۳۷۹/ بحار الأنوار، ج۲۳، ص۲۵۲/ تأویل الآیات الظاهرهًْ، ص۵۳۲/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(سبأ/ ۴۷)

الباقر ( عَنْ أَبِی‌جَعْفَرٍ (فِی قَوْلِهِ قُلْ ما سَأَلْتُکُمْ مِنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ وَ ذَلِکَ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ (سَأَلَ قَوْمَهُ أَنْ یَوَدُّوا أَقَارِبَهُ وَ لَا یُؤْذُونَهُمْ وَ أَمَّا قَوْلُهُ فَهُوَ لَکُمْ یَقُولُ ثَوَابُهُ لَکُمْ.

امام باقر ( از امام باقر (روایت است که پیرامون تفسیر آیه: قُلْ مَا سَأَلْتُکُم مِّنْ أَجْرٍ فَهُوَ لَکُمْ، فرمود: «ماجرا از این قرار بود که رسول خدا (از قوم خود خواست که با نزدیکان او دوستی ورزند و آنان را آزار ندهند و منظور از آیه: فَهُوَ لَکُمْ این است که ثواب این کار (مودّت اهل بیت ()، به نفع خود شماست».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۳۷۲
بحار الأنوار، ج۹، ص۲۳۱/ القمی، ج۲، ص۲۰۴/ نورالثقلین/ البرهان
۳
(سبأ/ ۴۷)

الباقر ( مَعْنَاهُ: أَنَّ أَجْرَ مَا دَعَوْتُکُمْ إِلَیْهِ مِنْ إِجَابَتِی وَ ذُخْرَهُ هُوَ لَکُمْ دُونِی.

امام باقر ( معنایش این است که پاداش آنچه را که شما را به آن دعوت کردم که همان اجابت‌کردن من و ذخیره آن [برای قیامت] است، برای شماست نه برای خودم.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۲، ص۳۷۲
نورالثقلین
بیشتر