آیه ۲۹ - سوره ص

امام کاظم (علیه السلام)- هشام‌بن‌حکم گوید: امام کاظم (علیه السلام) به من فرمود: ای هشام! خداوند تبارک‌وتعالی در کتاب خود، عاقلان و اهل فهم را مژده داده ... پس، از اولی الالباب به بهترین شکل یاد می‌کند و بهترین پیرایه‌ها را به آن‌ها می‌پوشاند و می‌فرماید: [خدا] دانش و حکمت را به هرکس بخواهد [و شایسته بداند] می‌دهد و به هرکس دانش داده شود، خیر فراوانی داده شده است. و جز خردمندان، [این حقایق را درک نمی‌کنند، و] متذکّر نمی‌گردند. (بقره/۲۶۹) و می‌فرماید: کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیاتِهِ وَ لِیَتَذَکَّرَ أُولُوا الْأَلْباب.

امام صادق (علیه السلام)- امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی کلام خداوند متعال که می‌فرماید: کسانی که کتاب آسمانی به آن‌ها داده‌ایم [یهود و نصاری] آن را چنان‌که شایسته آن است می‌خوانند. (بقره/۱۲۱) فرمود: «آیاتش را می‌خوانند [آیات آن را صحیح می‌خوانند] و تفقّه در آن آیات می‌کنند (در معانی آن دقّت می‌کنند) و به احکامش عمل می‌کنند و امیدوار وعده‌هایش می‌باشند و از وعیدش می‌ترسند و از داستان‌هایش عبرت و اندرز می‌گیرند و فرمان‌هایش را اطاعت می‌کنند و از نواهی‌اش پرهیز می‌کنند. به خدا سوگند! قرآن برای حفظ‌کردن آیات و درس‌دادن حروفش و تلاوت‌کردن سوره‌هایش و درس‌دادن ده جزء و پنج جزئش نیست. حروفش را حفظ کردند ولی حدودش را ضایع کردند جز این نیست که قرآن برای اندیشیدن در آیاتش و عمل‌کردن به احکامش می‌باشد و خدای تعالی فرموده: کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ مُبارَکٌ لِیَدَّبَّرُوا آیاتِهِ. خدا شما را رحمت کند! بدانید که راه خدا یکی است و جمیع آن هدایت است و بازگشت عالمی که به علمش عمل کند بهشت است و مخالف آن در آتش است. همانا ایمان به آرزو نیست لیکن چیزی است که در قلب ثابت باشد و اعضاء و جوارح به آن عمل کند و اعمال صالح آن ایمان قلبی را تصدیق نماید».