آیه إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذينَ آمَنُوا فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ يَوْمَ يَقُومُ الْأَشْهادُ [51]
ما به يقين پيامبران خود و كسانى را كه ايمان آورده‌اند، در زندگى دنيا و [در آخرت] روزى كه گواهان به پا مى‌خيزند يارى مى‌دهيم.
الصّادق (علیه السلام)- ذَاکَ وَ اللَّهِ فِی الرَّجْعَهًِْ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ أَنْبِیَاءَ کَثِیرَهًًْ لَمْ یُنْصَرُوا فِی الدُّنْیَا وَ قُتِلُوا وَ الْأَئِمَّهًَْ (علیهم السلام) مِنْ بَعْدِهِمْ قُتِلُوا وَ لَمْ یُنْصَرُوا فِی الدُّنْیَا وَ ذَلِکَ فِی الرَّجْعَهًِْ.
امام صادق (علیه السلام)- به خدا سوگند! آن [نصرت و یاری] در رجعت است. آیا نمی‌دانی که پیامبران بسیاری در دنیا یاری نشدند و کشته شدند و امامان پس از آنان هم کشته شدند؟ آن [نصرت الهی] در رجعت است».
الباقر (علیه السلام)- نَحْنُ الْأَشْهَاد.
امام باقر (علیه السلام)- وَ یَقُولُ الأَشْهَادُ؛ ما گواهان هستیم.
الصّادق (علیه السلام)- قَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ تَتْبَعُهَا الرَّادِفَةُ قَالَ الرَّاجِفَهًُْ الْحُسَیْنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ الرَّادِفَهًُْ عَلِیُّ‌بْنُ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ أَوَّلُ مَنْ یَنْفُضُ عَنْ رَأْسِهِ التُّرَابَ الْحُسَیْنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) فِی خَمْسَهًٍْ وَ سَبْعِینَ أَلْفاً وَ هُوَ قَوْلُهُ تَعَالَی إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ.
امام صادق (علیه السلام)- آن روز که زلزله‌های وحشتناک همه چیز را به لرزه درمی‌آورد، و به‌دنبال آن، حادثه دوّمین [صیحه‌ی عظیم محشر] رخ می‌دهد. (نازعات/۷-۶) الرَّاجِفَةُ حسین‌بن‌علی (علیه السلام). و الرَّادِفَةُ علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) است. نخستین کسی که در رجعت از قبر بیرون می‌آید و خاک از سر و روی خود می‌تکاند حسین‌بن‌علی (علیه السلام) است که با هفتادوپنج هزار نفر برانگیخته می‌شوند. إِنَّا لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا فِی الحَیاةِ الدُّنْیا وَ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ.
الباقر (علیه السلام)- الْحُسَیْنُ‌بْنُ‌عَلِیٍّ (علیه السلام) مِنْهُمْ وَ لَمْ یُنْصَرْ بَعْدُ ثُمَّ قَالَ وَ اللَّهِ لَقَدْ قُتِلَ قَتَلَهًُْ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ لَمْ یُطْلَبْ بِدَمِهِ بَعْدُ.
امام باقر (علیه السلام)- امام باقر (علیه السلام) آیه: إِنَّا لنَنصُرُ رُسُلنَا و الذِینَ آمَنُوا فِی الحَیَاةِ الدُّنْیَا و یَومَ یَقُومُ الأَشْهَادُ را تلاوت کرد و فرمود: «امام حسین (علیه السلام) یکی از آن‌ها بود که کشته شد و او تاکنون یاری نشده است. به خدا قسم! اگرچه قاتلان امام حسین (علیه السلام) کشته شده‌اند، امّا هنوز خونخواهی آن حضرت صورت نگرفته است».
الرّضا (علیه السلام)- فِی قَوْلِهِ لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا قَالَ مِنْهُمْ عَلِی‌بن‌أبی‌طالب (علیه السلام).
امام رضا (علیه السلام)- در کلام خدای تعالی لَنَنْصُرُ رُسُلَنا وَ الَّذِینَ آمَنُوا از آن جمله علی (علیه السلام) است.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ سُلَیْمِ‌بْنِ‌قَیْسٍ قَال: صَعِدَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) الْمِنْبَرَ فَحَمِدَ اللَّهَ وَ أَثْنَی عَلَیْهِ وَ قَال ... أَمَا وَ اللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُ تَبْلِیغَ الرِّسَالَاتِ، وَ تَنْجِیزَ الْعِدَاتِ، وَ تَمَامَ الْکَلِمَاتِ، وَ فُتِحَتْ لِیَ الْأَسْبَابُ، وَ أُجْرِیَ لِیَ السَّحَابُ، وَ نَظَرْتُ فِی الْمَلَکُوتِ، لَمْ یَعْزُبْ عَنِّی شَیْءٌ فَاتَ وَ لَمْ یَفُتْنِی مَا سَبَقَنِی، وَ لَمْ یَشْرَکْنِی أَحَدٌ فِیمَا أَشْهَدَنِی رَبِّی، أَقُومُ بِهِ یَوْمَ یَقُومُ الْأَشْهادُ، وَ بِی یُتِمُّ اللَّهُ مَوْعِدَهُ وَ یُکَمِّلُ کَلِمَاتِهِ.
امام علی (علیه السلام)- سلیم‌بن‌قیس گوید: امیرالمؤمنین (علیه السلام) بر منبر رفت و حمد و ثنای الهی به‌جا آورد و فرمود: «بدانید به خدا قسم، که رساندن رسالت‌ها و انجام وعده‌ها و کامل‌بودن کلمات را دانسته و اسباب برایم گشوده شد و انساب را دانستم و ابر برایم جاری گشت و در ملکوت نظر کردم و چیزی بر من پوشیده نماند که از نظرم مخفی بماند و آنچه پیش از من بوده از نظرم مخفی نماند، و هیچ‌کس در آنچه پروردگارم در روزی که شاهدان به پا می‌خیزند درباره‌ی آن از من گواهی گرفته شریک من نیست. خداوند به‌وسیله‌ی من وعده‌ی خود را تمام می‌کند و کلماتش را به کمال می‌رساند».