آیه مَنْ خَشِيَ الرَّحْمَانَ بِالْغَيْبِ وَ جَاءَ بِقَلْبٍ مُّنِيبٍ [33]
همان كس‌كه از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبى پر انابه در محضر او حاضر شود!
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَا ابْنَ مَسْعُودٍ اخْشَ اللَّهَ تَعَالَی بِالْغَیْبِ کَأَنَّکَ تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَکُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یَرَاکَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی: مَنْ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ای پسر مسعود! خدا را در نهان بیمناک باش گویا که تو او را می‌بینی! که اگر تو او را نبینی او تو را می‌بیند. خدای عزّوجلّ می‌فرماید: مَنْ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ، ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الخُلُود.