آیه ۷ - سوره ممتحنه

امام باقر (علیه السلام)- امام (علیه السلام) در مورد کلام خداوند: عَسَی اللهُ أَن یَجْعَل بَیْنَکُمْ وبَیْنَ الذِینَ عَادَیْتُم مِّنْهُم مَّودَّةً و اللهُ قَدِیرٌ و اللهُ غَفُورٌ رَّحِیمٌ، فرمود: خداوند به پیامبر (صلی الله علیه و آله) و به مؤمنان دستور داد تا زمانی‌که قوم ایشان کافر هستند، از آنان برائت بجویند. خداوند تعالی فرمود: «قَدْ کَانَتْ لکُمْ أُسْوةٌ حَسَنَةٌ فِی إِبْرَاهِیمَ و الذِینَ مَعَهُ إِذْ قَالوا لقَومِهِمْ إِنَّا بُرَءاؤا مِنکُمْ و مِمَّا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللهِ کَفَرْنَا بِکُمْ خداوند عزّوجلّ دوستی مؤمنین را نسبت به آنان قطع کرد و مؤمنان نسبت به آنان دشمنی نشان دادند. پس فرمود: عَسَی اللهُ أَن یَجْعَل بَیْنَکُمْ و بَیْنَ الذِینَ عَادَیْتُم مِّنْهُم مَّودَّةً پس آن زمان‌که اهل مکّه مسلمان شدند، اصحاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) با آنان درآمیختند و با آنان ازدواج کردند و رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نیز با امّ‌حبیبه دختر ابوسفیان‌بن‌حرب ازدواج کرد. سپس فرمود: «لا یَنْهاکُمُ اللهُ عَنِ الَّذینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ المُقْسِطین».