آیه ۱۱۷ - سوره نساء

آیه إِنْ يَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلاَّ إِناثاً وَ إِنْ يَدْعُونَ إِلاَّ شَيْطاناً مَريداً [117]

آنچه آن‌ها غير از خدا مى‌خوانند، تنها بت‌هايى است بى‌روح و بى‌اثر يا شيطانى سركش و ويرانگر.

۱
(نساء/ ۱۱۷)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌إِسْمَاعِیلَ الرَّازِیِّ عَنْ رَجُلٍ سَمَّاهُ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: دَخَلَ رَجُلٌ عَلَی أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فَقَالَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) فَقَامَ عَلَی قَدَمَیْهِ فَقَالَ مَهْ هَذَا اسْمٌ لَا یَصْلُحُ إِلَّا لِأَمِیرَالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) سَمَّاهُ بِهِ وَ لَمْ یُسَمَّ بِهِ أَحَدٌ غَیْرُهُ فَرَضِیَ بِهِ إِلَّا کَانَ مَنْکُوحاً وَ إِنْ لَمْ یَکُنْ بِهِ ابْتُلِیَ وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ فِی کِتَابِهِ إِنْ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِناثاً وَ إِنْ یَدْعُونَ إِلَّا شَیْطاناً مَرِیداً قَالَ قُلْتُ فَمَا ذَا یُدْعَی بِهِ قَائِمُکُمْ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قَالَ یُقَالُ لَهُ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا بَقِیَّهًَْ اللَّهِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ‌رَسُولِ اللَّهِ (علیه السلام).

امام صادق (علیه السلام)- محمّدبن‌اسماعیل رازی نقل می‌کند: مردی خدمت امام صادق (علیه السلام) رسید و گفت: «سلام بر تو ای امیرالمؤمنین (علیه السلام)»! و حضرت سریعاً بر پا ایستاد و گفت: «بس است! این نامی است که سزاوار غیر از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) نیست و خدا وی را بدان نامیده است و هرکس جز وی اگر به این نام خوانده شود و به آن راضی باشد، حتماً بدکاره (لواط کار) است و اگر تاکنون چنین نکرده باشد، گرفتار آن خواهد شد و این قول خدای تعالی است که می‌فرماید: إِن یَدْعونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثًا وَإِن یَدْعونَ إِلاَّ شَیْطَانًا مَّرِیدًا». گوید: پرسیدم: «پس امام قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) از سلاله‌ی اهل بیت (چه نامیده می‌شود»؟ فرمود: «ایشان را این‌گونه خطاب دهند که: سلام بر تو ای بقیّه الله! سلام بر تو ای فرزند رسول خدا (صلی الله علیه و آله)»!

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۴۰
بحارالأنوار، ج۳۷، ص۳۳۱/ العیاشی، ج۱، ص۲۷۶/ وسایل الشیعهًْ، ج۱۴، ص۶۰۰/ مستدرک الوسایل، ج۱۰، ص۴۰۰/ البرهان
۲
(نساء/ ۱۱۷)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قَالَتْ قُرَیْشٌ: إِنَّ الْمَلَائِکَهًَْ هُمْ بَنَاتُ اللَّهِ وَ إِنْ یَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ إِلَّا إِنَاثاً وَ إِنْ یَدْعُونَ إِلَّا شَیْطاناً مَرِیداً قَالَ: کانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- قریشیان گفتند: ملائکه، دختران خدایند؛ إِن یَدْعونَ مِن دُونِهِ إِلاَّ إِنَاثًا وَإِن یَدْعونَ إِلاَّ شَیْطَانًا مَّرِیدًا؛ ایشان جنّیان را می‌پرستیدند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۴۰
القمی، ج۱، ص۱۵۲/ البرهان
۳
(نساء/ ۱۱۷)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- کَانَ فِی کُلِّ وَاحِدٍ مِنَ أَصْنَامِهِمُ الَّتِی کَانُوا یَعْبُدُونَهَا شَیْطَانٌ مَرِیدٌ یَدْعُو الْمُشْرِکِینَ الَی عِبَادَتِهَا.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- در هر بتی که آن را می‌پرستیدند، شیطانی رانده شده بود که مشرکان را به عبادت آن بت ترغیب می‌کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۴۴۰
بحرالعرفان، ج۱۳، ص۲۷۴
بیشتر