آیه ۱۷۱ - سوره نساء

آیه يا أَهْلَ الْكِتابِ لا تَغْلُوا في دينِكُمْ وَ لا تَقُولُوا عَلَى اللهِ‌ إِلاَّ الْحَقَّ إِنَّمَا الْمَسيحُ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ رَسُولُ اللهِ‌ وَ كَلِمَتُهُ أَلْقاها إِلى مَرْيَمَ وَ رُوحٌ مِنْهُ فَآمِنُوا بِاللهِ‌ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَيْراً لَكُمْ إِنَّمَا اللهُ‌ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ يَكُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ وَ كَفى بِاللهِ‌ وَكيلاً [171]

بياوريد؛ و نگوييد: «[خداوند] سه‌گانه است». [از اين سخن] خوددارى كنيد كه براى شما بهتر است. خدا، تنها معبود يگانه است؛ او منزّه است كه فرزندى داشته باشد؛ [بلكه] از آن اوست آنچه در آسمان‌ها و زمين است؛ و براى تدبير و سرپرستى آن‌ها، خداوند كافى است.

۱
(نساء/ ۱۷۱)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رَجُلَانِ مِنْ أُمَّتِی لَا تَنَالُهُمَا شَفَاعَتِی إِمَامٌ ظَلُومٌ غَشُومٌ وَ غَالٍ فِی الدِّینِ مَارِقٌ مِنْه‌ُُ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- دو گروه از امّت من به شفاعت من نمی‌رسند: «پیشوای ستمگر و ظالم و آنکه در دین غلوّ کند و از چهار چوب اصولش خارج شود».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
المناقب، ج۱، ص۲۶۳/ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۸۴
۲
(نساء/ ۱۷۱)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- اللَّهُمَّ إِنِّی بَرِیءٌ مِنَ الْغُلَاهًِْ کَبَرَاءَهًِْ عِیسَی‌ابْنِ‌مَرْیَمَ (علیه السلام) مِنَ النَّصَارَی اللَّهُمَّ اخْذُلْهُمْ أَبَداً وَ لَا تَنْصُرْ مِنْهُمْ أَحَداً.

امام علی (علیه السلام)- خداوندا! من از کسانی که غلو می‌کنند بیزارم، همانطورکه عیسی‌بن‌مریم (علیه السلام) بیزار بود. خدایا آن‌ها را تا ابد خوار کن و هیچ کدامشان را یاری نکن.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
المناقب، ج۱، ص۲۶۳/ بحارالأنوار، ج۲۵، ص۲۸۴
۳
(نساء/ ۱۷۱)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَمَّا مَا فَرَضَهُ عَلَی اللِّسَانِ فَقَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ فِی مَعْنَی التَّفْسِیرِ لِمَا عُقِدَ عَلَیْهِ الْقَلْبُ فَقَوْلُهُ تَعَالَی قُولُوا آمَنَّا بِاللهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَیْنا وَ ما أُنْزِلَ إِلی إِبْراهِیمَ وَ إِسْماعِیلَ وَ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ ... وَ قَوْلُهُ سُبْحَانَهُ وَ قُولُوا لِلنَّاسِ حُسْناً وَ أَقِیمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّکاةَ وَ قَوْلُهُ سُبْحَانَهُ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ انْتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنَّمَا اللهُ إِلهٌ واحِدٌ فَأَمَرَ سُبْحَانَهُ بِقَوْلِ الْحَقِّ وَ نَهَی عَنْ قَوْلِ الْبَاطِل.

امام علی (علیه السلام)- واجبات زبان بیان‌کردن عقاید قلبی و اظهار آنچه در نهان به آن ایمان آورده است می‌باشد، خداوند متعال دراین‌باره می‌فرماید: بگویید: «ما به خدا ایمان آورده‌ایم و به آنچه بر ما نازل شده و آنچه بر ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب». (بقره/۱۳۶) در جای دیگر فرمود: به مردم نیک بگویید نماز را برپا دارید و زکات بدهید. (بقره/۸۳) خدا به اظهار حق و خودداری از باطل امر فرمود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۱۴۳
۴
(نساء/ ۱۷۱)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- سُمِّیَ الْمَسِیحَ لِأَنَّهُ مَمْسُوحُ الْبَدَنِ مِنَ الْأَدْنَاسِ وَ الْآثَامِ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله)- مسیح (علیه السلام) به این اسم نامیده شده، زیرا که بدنش مسح شده بود و از آلودگی‌ها و ناپاکی‌ها پاک شده بود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
نورالثقلین/ البرهان
۵
(نساء/ ۱۷۱)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ صَوَّرَ ابْنَ مَرْیَمَ (علیه السلام) فِی الرَّحِمِ دُونَ الصُّلْبِ وَ إِنْ کَانَ مَخْلُوقاً فِی أَصْلَابِ الْأَنْبِیَاءِ (.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- پسر مریم (سلام الله علیها) در رحم [مادر] صورتگری شد، نه در صلب [پدر] اگرچه در اصلاب پیغمبران (آفریده شده بود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
بحار الأنوار، ج۵۷، ص۳۶۵/ نورالثقلین
۶
(نساء/ ۱۷۱)

الصّادق (علیه السلام)- عَنْ حُمْرَانَ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ رُوحٌ مِنْهُ قَالَ هِیَ رُوحُ اللَّهِ مَخْلُوقَهًٌْ خَلَقَهَا اللَّهُ فِی آدَمَ وَ عِیسَی (علیها السلام).

امام صادق (علیه السلام)- حمران گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی کلام خدا: وَ رُوحٌ مِنْهُ پرسیدم، فرمود: «آن روح خداوند است که در قالب خلقت ریخته شده، که خداوند آن را در آدم و عیسی (علیها السلام) خلق نمود».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
الکافی، ج۱، ص۱۳۳/ نورالثقلین/ البرهان/ بحارالأنوار، ج۱۴، ص۲۱۹/ الاحتجاج، ج۲، ص۳۲۳
۷
(نساء/ ۱۷۱)

علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ فَآمِنُوا بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ لا تَقُولُوا ثَلاثَةٌ فَهُمُ الَّذِینَ قَالُوا بِاللهِ وَ بِعِیسَی (علیه السلام) وَ مَرْیَمَ (سلام الله علیها) فَقَالَ اللهُ انْتَهُوا خَیْراً لَکُمْ إِنَّمَا اللهُ إِلهٌ واحِدٌ سُبْحانَهُ أَنْ یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ کَفی بِاللهِ وَکِیلا.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- درباره‌ی آیه‌ی فَآمِنُواْ بِاللهِ وَ رُسُلِهِ وَ لاَ تَقُولُواْ ثَلاَثَةٌ انتَهُواْ گوید: «خطاب به کسانی است که به خدایی الله و عیسی و مریم قائل بودند و خداوند فرمود: انتَهُواْ خَیْرًا لَّکُمْ إِنَّمَا اللهُ إِلَهٌ وَاحِدٌ سُبْحَانَهُ أَن یَکُونَ لَهُ وَلَدٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَات وَمَا فِی الأَرْضِ وَکَفَی بِاللهِ وَکِیلاً».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۳، ص۵۳۴
القمی، ج۱، ص۱۵۹/ البرهان
بیشتر