آیه فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ كانَ تَوَّاباً [3]
پروردگارت را تسبيح و حمد كن و از او آمرزش بخواه كه او بسيار توبه‌پذير است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌مَسْعُودٍ قَالَ: لَمَّا نَزَلَتِ السُّورَهًُْ کَانَ النَّبِیُ (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ کَثِیراً سُبْحَانَکَ اللَّهُمَّ وَ بِحَمْدِکَ اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- عبدالله‌بن‌مسعود گوید: چون این سوره نازل شد، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) بسیار میفرمود: «پاک و منزّهی خداوندا و تو را می ستایم، خداوندا مرا بیامرز، إِنَّکَ أَنْتَ التَّوَّابُ الرَّحِیمُ؛ که تو توبه‌پذیر و مهربانی!. (بقره/۱۲۸)
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أُمِّ سَلَمَهًَْ قَالَتْ کَانَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِآخِرِهِ لَا یَقُومُ وَ لَا یَقْعُدُ وَ لَا یَجِیءُ وَ لَا یَذْهَبُ إِلَّا قَالَ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ فَسَأَلْنَاهُ عَنْ ذَلِکَ فَقَالَ إِنِّی أُمِرْتُ بِهَا ثُمَّ قَرَأَ إِذا جاءَ نَصْرُ اللهِ وَ الْفَتْحُ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امّ‌سلمه گوید: رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در روزهای آخر چون می ایستاد یا می نشست یا می رفت یا می‌آمد، می فرمود: پاک و منزّه است خداوند و او را می ستایم و از خدا آمرزش میخواهم و به‌سویش توبه می کنم. ما سبّب را از ایشان پرسیدیم، فرمود: «من بدین کار فرمان داده شده‌ام». سپس قرائت فرمود: إِذا جاءَ نَصْرُ اللهِ وَ الْفَتْحُ.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَنَّهُ کَانَ یَقُولُ سُبْحَانَکَ اللَّهُمَ وَ بِحَمْدِکَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَتُوبُ إِلَیْکَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- پاک و منزّهی خداوندا، و تو را می ستایم و از تو آمرزش میخواهم و به‌سویت توبه می کنم.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- فَنَزَلَ سُورَهًُْ النَّصْرِ فَکَانَ یَسْکُتُ بَیْنَ التَّکْبِیرِ وَ الْقِرَاءَهًِْ بَعْدَ نُزُولِهَا فَیَقُولُ سُبْحَانَ اللَّهِ وَ بِحَمْدِهِ أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْه.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) و سدی نقل کرده‌اند: پس سوره‌ی نصر نازل شد. پس از نزول این سوره، حضرت (صلی الله علیه و آله) در میان تکبیر و قرائت سکوت می کرد و می فرمود: «پاک و منزّه است خداوند و او را می ستایم و از خدا آمرزش می خواهم و به‌سویش توبه می کنم».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ یَقُولُ فَصَلِّ بِأَمْرِ رَبِّک.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّک می‌گوید: به دستور پروردگارت، نماز بخوان.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً یَقُولُ مُتَجَاوِزا.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً [خداوند] درگذرنده است (از گناهان می‌گذرد).
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- یَقُولُ عَزَّوَجَلَّ وَ أَنِ اسْتَغْفِرُوا رَبَّکُمْ ثُمَّ تُوبُوا إِلَیْهِ یُمَتِّعْکُمْ مَتاعاً حَسَناً إِلی أَجَلٍ مُسَمًّی وَ یُؤْتِ کُلَّ ذِی فَضْلٍ فَضْلَهُ وَ قَالَ عَزّوَجَلَّ وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً وَ قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) هَذِهِ هَدِیَّهًٌْ لِی خَاصَّهًًْ وَ لِأُمَّتِی مِنَ الرِّجَالِ وَ النِّسَاءِ لَمْ یُعْطِهَا اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَحَداً مِمَّنْ کَانَ قَبْلِی مِنَ الْأَنْبِیَاءِ وَ غَیْرِهِمْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- و از پروردگار خویش آمرزش بطلبید سپس به‌سوی او بازگردید تا شما را تا مدّت معیّنی، [از مواهب زندگی این جهان]، به خوبی بهره‌مند سازد و به هر صاحب فضیلتی، به مقدار فضیلتش ببخشد!. (هود/۳) پروردگار عزّوجلّ می‌گوید: وَ اسْتَغْفِرْهُ إِنَّهُ کانَ تَوَّاباً تا آنجا که رسول خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: «این نمازی است که تنها خدای متعال به من و امّتم هدیه و کرامت فرموده و به احدی از پیغمبران و غیر آنان پیش از من عطا نکرده است».