آیه وَجَدْتُها وَ قَوْمَها یَسْجُدُونَ لِلشَّمْسِ مِنْ دُونِ اللهِ وَ زَیَّنَ لَهُمُ لشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لا یَهْتَدُونَ [24]
او و قومش را دیدم که براى خورشید سجده مى‌کنند نه براى خدا و شیطان اعمالشان را در نظرشان جلوه داده و آن‌ها را از راه [حق] بازداشته؛ ازاینرو هدایت نمى‌شوند.
الصّادق (علیه السلام)- إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ أُتِیَ بِالشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ فِی صُورَهًِْ ثَوْرَیْنِ عَقِیرَیْنِ فَیُقْذَفَانِ بِهِمَا وَ بِمَنْ یَعْبُدُهُمَا فِی النَّارِ وَ ذَلِکَ أَنَّهُمَا عُبِدَا فَرَضِیَا.
امام صادق (علیه السلام)- روز قیامت خورشید و ماه را چون دو گاو پی شده می‌آورند و با هرکس که آن‌ها را پرستیده است در دوزخ می‌افکنند، برای آنکه آنان را پرستیدند و به آن خشنود شدند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَأْتِی یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ بِکُلِ شَیْءٍ یُعْبَدُ مِنْ دُونِهِ مِنْ شَمْسٍ أَوْ قَمَرٍ أَوْ غَیْرِ ذَلِکَ، ثُمَّ یَسْأَلُ کُلَّ إِنْسَانٍ عَمَّا کَانَ یَعْبُدُ، فَیَقُولُ کُلُّ مَنْ عَبَدَ غَیْرَهُ: رَبَّنَا إِنَّا کُنَّا نَعْبُدُهَا لِتُقَرِّبَنَا إِلَیْکَ زُلْفَی. قَالَ فَیَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لِلْمَلَائِکَهًِْ: اذْهَبُوا بِهِمْ وَ بِمَا کَانُوا یَعْبُدُونَ إِلَی النَّارِ مَا خَلَا مَنِ اسْتَثْنَیْتُ فَإِنَّ أُولئِکَ عَنْها مُبْعَدُون.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- امام صادق (علیه السلام) از پدر خود از رسول خد (صلی الله علیه و آله) نقل فرمود که حضرت فرمود: «خدای تبارک و تعالی در روز قیامت هر آن چیزی را که جز خود پرستیده می‌شده از خورشید و ماه و جز آن می‌آورد؛ سپس از هر انسانی از آنچه می‌پرستیده می‌پرسد؛ پس هرکس که جز خدا را می‌پرستیده می‌گوید: «پروردگارا! ما این را می‌پرستیدیم تا ما را به تو نزدیک و مقرّب سازد»؛ پس خدای تبارک و تعالی به ملائکه می‌فرماید: «اینان و معبودانشان را به جهنّم ببرید به جز کسی که من استثنا کنم که آنان از جهنم دور شدگان هستند».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- وَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ لَیَأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یَسْتَحِلُّونَ الْخَمْرَ یُسَمُّونَهُ النَّبِیذَ عَلَیْهِمْ لَعْنَهًُْ اللَّهِ وَ الْمَلَائِکَهًِْ وَ النَّاسِ أَجْمَعِینَ أَنَا مِنْهُمْ بَرِیءٌ وَ هُمْ مِنِّی بِرَاءٌ یَا ابْنَ‌مَسْعُودٍ الزَّانِی بِأُمِّهِ أَهْوَنُ عِنْدَ اللَّهِ بِأَنْ یُدْخِلَ فِی الرِّبَا مِثْقَالَ حَبَّهًٍْ مِنْ خَرْدَلٍ وَ مَنْ شَرِبَ الْمُسْکِرَ قَلِیلًا أَوْ کَثِیراً هُوَ أَشَدُّ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ آکِلِ الرِّبَا إِنَّهُ مِفْتَاحُ کُلِّ شَرٍّ أُولَئِکَ یَظْلِمُونَ الْأَبْرَارَ وَ یُصَدِّقُونَ الْفُجَّارَ وَ الْفَسَقَهًَْ الْحَقُّ عِنْدَهُمْ بَاطِلٌ وَ الْبَاطِلُ عِنْدَهُمْ حَقٌّ هَذَا کُلُّهُ لِلدُّنْیَا وَ هُمْ یَعْلَمُونَ أَنَّهُمْ عَلَی غَیْرِ الْحَقِّ وَلَکِنْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لا یَهْتَدُونَ رَضُوا بِالْحَیاهًِْ الدُّنْیا وَ اطْمَأَنُّوا بِها وَ الَّذِینَ هُمْ عَنْ آیاتِنا غافِلُونَ أُولئِکَ مَأْواهُمُ النَّارُ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- [پیامبر (صلی الله علیه و آله) خطاب به ابن‌مسعود فرمود:] قسم به خداوندی که مرا به حق فرستاده! زمانی خواهد آمد که مردم شراب را حلال خواهند شمرد و آن را نبیذ می‌نامند، لعنت خدا و ملائکه و مردم بر آن‌ها باد که من از آن‌ها بیزارم و آن‌ها نیز از من برکنارند. پسر مسعود! آنکه با مادر زنا کند گناهش کمتر است از آنکه به‌قدر خردلی ربا داخل مالش شود و هرکه شراب بنوشد کم یا زیاد نزد خدا از رباخوار بدتر می‌باشد که شراب مفتاح همه شرور می‌باشد. آنان به نیکان ستم می‌کنند و فاجران و بدکاران را تصدیق نمایند، حق در نظرشان باطل و باطل حق خواهد بود و همه‌ی این‌ها برای دنیا است که خود می‌دانند بر غیر حق می‌روند؛ وَلَکِنْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ أَعْمالَهُمْ فَصَدَّهُمْ عَنِ السَّبِیلِ فَهُمْ لا یَهْتَدُونَ به زندگی دنیا دلخوش و قانع گشتند و به آن آرامش و اطمینان یافتند و آن‌ا که از آیات ما غافلند، [همه] آن‌ها جایگاهشان آتش است، به خاطر کارهایی که انجام می‌دادند! (یونس۸-۷)