آیه وَ کانَ فِي الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَ لا یُصْلِحُونَ [48]
و در آن شهر، نُه گروهک بودند که در زمین به فساد مى‌پرداختند و اصلاح نمى‌کردند.
الباقر (علیه السلام)- وَکانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَ لا یُصْلِحُونَ کَانُوا یَعْمَلُونَ فِی الْأَرْضِ بِالْمَعَاصِی.
امام باقر (علیه السلام)- وَ کَانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَ لَا یُصْلِحُونَ، کسانی هستند که در زمین مرتکب گناه می‌شدند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَکانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلا یُصْلِحُونَ فَعَقَرُوا النَّاقَهًَْ وَ رَمَوْهَا حَتَّی قَتَلُوهَا وَ قَتَلُوا الْفَصِیلَ فَلَمَّا عَقَرُوا النَّاقَهًَْ قَالُوا لِصَالِحٍ ائْتِنَا بِمَا تَعِدُنَا إِنْ کُنْتَ مِنَ ألصّادقین.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَکانَ فِی الْمَدِینَةِ تِسْعَةُ رَهْطٍ یُفْسِدُونَ فِی الْأَرْضِ وَلا یُصْلِحُونَ و آن‌ها آن مادّه شتر را تعقیب‌کرده و ذبح کردند و بچّه‌ی او را هم کشتند و آن‌وقت در کمال جسارت به صالح (علیه السلام) گفتند: پس اگر راست می‌گویی آنچه را (از بلا و عذاب الهی) به ما وعده می‌دهی، بیاور. (اعراف/۷۰).