آیه ۱۲ - سوره آل‌عمران

آیه قُلْ لِلَّذينَ كَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ وَ تُحْشَرُونَ إِلى جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهادُ [12]

به كسانى كه كافر شدند بگو:«[از پيروزى موقّت خود در جنگ اُحُد، شاد نباشيد]. به‌زودى مغلوب خواهيد شد و [سپس در رستاخيز] به‌سوى جهنّم، محشور خواهيد شد. و چه بد جايگاهى است»!

۱
(آل‌عمران/ ۱۲)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قُلْ لِلَّذِینَ کَفَرُوا سَتُغْلَبُونَ؛ فَإِنَّهَا نَزَلَتْ بَعْدَ بَدْرٍ لَمَّا رَجَعَ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) مِنْ بَدْرٍ أَتَی بَنِی قَیْنُقَاعَ وَ هُمْ بِنَادِیهِمْ وَ کَانَ بِهَا سُوقٌ یُسَمَّی سُوقَ النَّبَطِ فَأَتَاهُمْ رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ: یَا مَعْشَرَ الْیَهُودِ! قَدْ عَلِمْتُمْ مَا نَزَلَ بِقُرَیْشٍ وَ هُمْ أَکْثَرُ عَدَداً وَ سِلَاحاً وَ کُرَاعاً مِنْکُمْ فَادْخُلُوا فِی الْإِسْلَامِ فَقَالُوا: یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) إِنَّکَ تَحْسِبُ حَرْبَنَا مِثْلَ حَرْبِ قَوْمِکَ وَ اللَّهِ لَوْ قَدْ لَقِیتَنَا لَلَقِیتَ رِجَالًا فَنَزَلَ عَلَیْهِ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ: یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله)! قُلْ لِلَّذِینَ کَفَرُوا ... .

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَی جهنّم وَبِئْسَ الْمِهَادُ؛ فرموده است که: «این آیه بعد از جنگ بدر نازل شده است. هنگامی‌که رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) از جنگ بدر برمی‌گشت نزد قبیله‌ی بنی‌قینقاع رفت و در آنجا بازاری بود که بازار «نبط» نامیده می‌شد. پیامبر (صلی الله علیه و آله) به نزد آن‌ها رفت و به آن‌ها گفت: «ای قوم یهود! حتماً باخبر شدید که چه بر سر قبیله‌ی قریش آمده است! درحالی‌که آن‌ها از نظر تعداد و اسلحه و مال و منال از شما بیشتر هستند؛ پس اسلام بیاورید». آن‌ها گفتند: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! تو جنگیدن با ما را مانند جنگیدن با قوم خودت می‌دانی؟ به خدا قسم! اگر به جنگ ما بیایی خواهی دید که به نبرد مردانی شجاع رفته‌ای». در همان زمان جیرئیل (علیه السلام) بر او نازل شد و گفت: «ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! قُل لِّلَّذِینَ کَفَرُواْ سَتُغْلَبُونَ وَتُحْشَرُونَ إِلَی جهنّم وَبِئْسَ الْمِهَادُ

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۸۰
بحارالأنوار، ج۱۷، ص۲۰۳/ القمی، ج۱، ص۹۷/ نورالثقلین/ البرهان
۲
(آل‌عمران/ ۱۲)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ بِئْسَ الْمِهادُ أیْ بِئْسَ مَا مَهَدَ لَکُمْ وَ بِئْسَ مَا مَهَدْتُمْ لِأنْفُسِکُمْ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) وَبِئْسَ الْمِهَادُ؛ یعنی بد است آنچه برایتان آماده شده و بد چیزی برای خودتان آماده کردید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۸۰
بحرالعرفان، ج۳، ص۴۳
۳
(آل‌عمران/ ۱۲)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَیُّهَا النَّاسُ! إِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ عَصَمَنَا اللَّهُ مِنْ أَنْ نَکُونَ مَفْتُونِینَ أَوْ فَاتِنِینَ أَوْ مُفْتَنِینَ أَوْ کَذَّابِینَ أَوْ کَاهِنِینَ أَوْ سَاحِرِینَ أَوْ عَائِفِینَ أَوْ خَائِنِینَ أَوْ زَاجِرِینَ أَوْ مُبْتَدِعِینَ أَوْ مُرْتَابِینَ أَوْ صَادِفِینَ عَنِ الْحَقِّ مُنَافِقِینَ فَمَنْ کَانَ فِیهِ شَیْءٌ مِنْ هَذِهِ الْخِصَالِ فَلَیْسَ مِنَّا وَ لَا نَحْنُ مِنْهُ وَ اللَّهُ مِنْهُ بَرِیءٌ وَ نَحْنُ مِنْهُ بُرَآءُ وَ مَنْ بَرِئَ اللَّهُ مِنْهُ أَدْخَلَهُ جَهَنَّمَ وَ بِئْسَ الْمِهادُ.

پیامبر (صلی الله علیه و آله) ای مردم! ذات مقدّس پروردگار، ما اهل‌بیت را از اینکه مفتون دیگری قرار بگیریم و یا اینکه دیگری را مفتون سازیم و یا اینکه فتنه‌ای در جامعه ایجاد کنیم، حفظ فرموده است و نیز از دروغگویی و کهانت و جادوگری و از اینکه در اجرای اوامرش کوتاهی ورزیم و یا خیانتکاری را پیشه‌ی خود قرار دهیم و یا انسان‌ها را از طریق صحیح و صلاح منع کنیم و بدعتی در دین مقدّس اسلام بیفکنیم خداوند منّان ما را معصوم داشته است. و از اینکه در معتقدات قلبی ما شکّی ایجاد گردد و یا از حقّ و حقیقت اعراض کنیم و دورویی را پیش گیریم به حفظ خدا محفوظیم و هرکس دارای یکی از این رذایل باشد از ما اهل‌بیت نیست و به ساحت ما تعلّقی ندارد خداوند از چنین شخصی بیزار است و ما هم از وی بیزاریم و هرکس مورد نفرت خدایی قرار گیرد بدون چون و چرا داخل دوزخ می‌شود که جایگاه شومی است.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۲، ص۴۸۰
بحارالأنوار، ج۱۶، ص۳۷۴
بیشتر