آیه أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمّا يَعْلَمِ اللهُ الَّذينَ جاهَدُوا مِنْكُمْ وَ يَعْلَمَ الصّابِرينَ [142]
آيا چنين پنداشتيد كه [تنها با ادّعاى ايمان] وارد بهشت خواهيد شد، درحالى‌كه خداوند هنوز مجاهدان از شما و صابران را مشخّص نساخته است؟!
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- رَجَعَ المُنهَزِمُونَ مِنْ أَصْحَابِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَلی رَسُولِهِ أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) شکست‌خوردگان از یاران پیامبر (صلی الله علیه و آله) بازگشتند؛ پس خداوند بر پیامبرش (صلی الله علیه و آله) نازل فرمود: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُم.
الکاظم (علیه السلام)- أما وَ اللَّهِ لَا یَکُونُ الَّذِی تَمُدُّونَ إِلَیْهِ أَعْیُنَکُمْ حَتَّی تُمَیَّزُوا وَ تُمَحَّصُوا وَ حَتَّی لَا یَبْقَی مِنْکُمْ إِلَّا الْأَنْدَرُ ثُمَّ تَلَا أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تُتْرَکُوا وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ یَعْلَمَ الصَّابِرِینَ.
امام کاظم (علیه السلام) به خدا قسم! آنچه شما چشم به‌سوی آن دوخته‌اید واقع نمی‌شود مگر بعد از اینکه تمیز داده شوید و امتحان بدهید و تا هنگامی‌که جز دسته‌ای اندک کسی از شما (شیعیان) نمی‌ماند سپس این آیه را تلاوت فرمود: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ یَعْلَمَ الصَّابِرِین.
الصّادق (علیه السلام)- وَ اللَّهِ لَا یَکُونُ الَّذِی تَمُدُّونَ إِلَیْهِ أَعْنَاقَکُمْ حَتَّی تُمَیَّزُونَ وَ تُمَحَّصُونَ، ثُمَّ یَذْهَبَ مِنْ کُلِّ عَشْرَهًٍْ شَیْءٌ وَ لَا یَبْقَی مِنْکُمْ إِلَّا الْأَنْدَرُ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَهًَْ: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ یَعْلَمَ الصَّابِرِینَ.
امام صادق (علیه السلام) به خدا سوگند! آنچه آرزویش را دارید واقع نمی‌شود تا خالص از ناخالص شما شناخته شود و آزمایش شوید. سپس در این آزمایش از هر ده نفر به اندازه‌ای مردود می‌شود که جز بسیار اندک از شما باقی نمی‌ماند. سپس امام (علیه السلام) این آیه را تلاوت فرمود: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ وَ یَعْلَمَ الصَّابِرِینَ.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّیِّ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاعَبْدِاللَّهِ (علیه السلام) عَنْ قَوْلِ اللَّهِ أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُمْ قَالَ إِنَّ اللَّهَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَا هُوَ مُکَوِّنُهُ قَبْلَ أَنْ یُکَوِّنَهُ وَ هُمْ ذَرٌّ وَ عَلِمَ مَنْ یُجَاهِدُ مِمَّنْ لَا یُجَاهِدُ کَمَا عَلِمَ أَنَّهُ یُمِیتُ خَلْقَهُ قَبْلَ أَنْ یُمِیتَهُمْ وَ لَمْ یُرِهِمْ{یَرَهُمْ} مَوْتَی وَ هُمْ أَحْیَاءٌ.
امام صادق (علیه السلام) داوود رقّی گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی آیه: أَمْ حَسِبْتُمْ أَنْ تَدْخُلُوا الْجَنَّةَ وَ لَمَّا یَعْلَمِ اللهُ الَّذِینَ جاهَدُوا مِنْکُم سؤال کردم، فرمود: «خدا به آفریده‌های خود قبل از آنکه بیافریند در همان زمانی‌که موجودات ریزی در عالم ذر هستند و هنوز آفریده نشده‌اند داناتر است و می‌داند که چه کسی جهاد می‌کند و چه کسی جهاد نمی‌کند همان‌گونه که از زمان مردن خلقش قبل از آنکه آن‌ها را بمیراند خبر دارد و درحالی‌که ایشان زنده‌اند، مرگشان را به آن‌ها نشان نداده است.