آیه نَزَّلَ عَلَيْكَ الْكِتابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقاً لِّما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ أَنْزَلَ التَّوْراةَ وَ الْإِنْجيلَ [3]
[همان كسى كه] كتاب را به حق بر تو نازل كرد، كه با نشانه‌هاى كتب پيشين، هماهنگ است و «تورات» و «انجيل» را نيز آفريد.
الصّادق (علیه السلام)- وَ الْکِتَابُ هُوَ جُمْلَهًُْ الْقُرْآنِ الَّذِی یُصَدِّقُهُ مَنْ کَانَ قَبْلَهُ مِنَ الْأَنْبِیَاءِ.
امام صادق (علیه السلام) کتاب تمامی قرآن است که همه‌ی پیامبران (علیهم السلام) قبلی در آن مورد تأیید قرار گرفته‌اند.
الصّادق (علیه السلام)- الْقُرْآنُ جُمْلَهًُْ الْکِتَابِ وَ الْفُرْقَانُ الْمُحْکَمُ الْوَاجِبُ الْعَمَلِ بِه.
امام صادق (علیه السلام) قرآن به تمام کتاب گفته می‌شود و فرقان به آیات محکمی که عمل به آن واجب است.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ یَزِیدَ‌بْنِ‌سَلَّام أَنَّهُ سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فَقَالَ: لِمَ سُمِّیَ الْفُرْقَانُ فُرْقَاناً؟ قَالَ: لِأَنَّهُ مُتَفَرِّقُ الْآیَاتِ وَ السُّوَرِ أُنْزِلَتْ فِی غَیْرِ الْأَلْوَاحِ وَ غَیْرُهُ مِنَ الصُّحُفِ وَ التَّوْرَاهًِْ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الزَّبُورِ أُنْزِلَتْ کُلُّهَا جُمْلَهًًْ فِی الْأَلْوَاحِ وَ الْوَرَق.
پیامبر (صلی الله علیه و آله) یزیدبن‌سلّام از پیامبر (صلی الله علیه و آله) پرسید: «چرا قرآن را فرقان نامیده‌اند»؟ فرمود: «زیرا آیات و سوره‌های آن متفرّق است و به‌صورت الواح نازل نشده ولی سایر کتب از قبیل صحف و تورات و انجیل و زبور تمام آن‌ها در الواح و اوراق نازل شده است».
السّجّاد (علیه السلام)- فِی الصَّحِیفَهًِْ السَّجَّادِیَّهًْ وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ (علیه السلام) عِنْدَ خَتْمِ الْقُرْآنِ ... وَ فُرْقَاناً فَرَّقْتَ بِهِ بَیْنَ حَلَالِکَ وَ حَرَامِکَ وَ قُرْآناً أَعْرَبْتَ {عَرَّبْتَ} بِهِ عَنْ شَرَائِعِ أَحْکَامِک.
امام سجّاد (علیه السلام) دعای امام سجّاد (علیه السلام) در صحیفه‌ی سجّادیه هنگام ختم قرآن: «فرقانی است که به وسیله‌ی آن حلال و حرامت را از هم جدا کرده‌ای. قرآنی است که به وسیله‌ی آن شرایع و احکام خویش را آشکار ساخته‌ای».