آیه ۴۹ - سوره احزاب

ائمه ( در ذیل آیه‌ی شریفه فَمَتِّعُوهُنَّ وَ سَرِّحُوهُنَّ سَراحاً جَمِیلًا ابن‌عبّاس (گوید: آیین حکم در مورد کسی است که مهریّه برایش معیّن نشده باشد امّا اگر مهریه‌اش مشخص باشد باید نصف آن را بپردازد و متعه استحقاق این صداق را ندارد. این حدیث از ائمّه (نیز روایت شده است.

امام کاظم ( اسحاق‌بن‌عمّار از امام کاظم (روایت می‌کند که از ایشان پرسیدم: «اگر کسی ازدواج کند و بر حجله وارد شود و درها را ببندد و پرده‌ها را بیاویزد ولی مدّعی شود که با آن زن مباشرت نکرده و آن زن نیز ادّعای داماد را تأیید کند، آیا باید عدّه نگه دارد»؟ امام کاظم (فرمود: «نه، عدّه ندارد، یعنی درصورتی که زن و مرد مورد اعتماد باشند، اظهارات آنان پذیرفته خواهد شد». گفتم: «اگر برخی کارها صورت گیرد و برخی کارها صورت نگیرد، تکلیف آنان چه خواهد بود»؟ امام کاظم (فرمود: «اگر چه مرد نطفه‌ی خود را خارج کرده باشد؛ زن باید عدّه نگه دارد».

امام سجّاد ( حلبی گوید: از امام صادق (در مورد مردی سؤال شد که همسرش را طلاق داد درحالی‌که با وی مباشرت داشته ولی جماع نکرده است؛ آیا این زن عدّه دارد»؟ امام صادق (فرمود: از امام باقر (نیز چنین سؤالی شد، پدر بزرگوارش امام سجّاد (به وی فرمود: «اگر با او خلوت نماید مهریه و عدّه واجب است».

امام صادق ( هرگاه مردی همسر خود را قبل از آمیزش طلاق دهد، بدون عدّه از هم جدا می‌شوند و زن می‌تواند در همان لحظه ازدواج نماید. و اگر شوهر مهریّه زن را مشخّّص کرده باشد، باید نصف آن را به زن بدهد و اگر چیزی مشخص نکرده باشد باید با تقدیم جهاز و متاع او را بدرقه نماید.

امام صادق ( زنی که شوهرش او را به صورت غیابی طلاق دهد اگر روز طلاق خویش را بداند، از آن روز عدّه نگه می‌دارد، امّا اگر روز طلاقش را نداند از روزی که مطّلع می‌گردد باید عدّه نگه دارد؛ چون زنی که شوهرش مرده ترک آرایش بر او لازم است و لذا از روز مرگ شوهرش عدّه نگه نمی‌دارد بلکه از روزی که خبر مرگ شوهرش به وی رسید باید عدّه نگه دارد. چون باید ترک آرایش نماید امّا برای مطلّقه ترک آرایش لازم نیست و اگر همان روز که طلاق داده شد از موضوع آگاه بود از همان روز عدّه نگه می‌دارد ولی اگر مطّلع نباشد از روزی که به او خبر طلاق داده شود باید عدّه نگه دارد. و شوهر قبل از دخول او را طلاق دهد طلاقش بائن خواهد بود و زن اگر بخواهد می‌تواند همان ساعت [با شخص دیگری] ازدواج نماید همانگونه که خداوند تعالی می‌فرماید: ثُمَّ طَلَّقْتُمُوهُنَّ مِنْ قَبْلِ أَنْ تَمَسُّوهُنَّ فَما لَکُمْ عَلَیْهِنَّ مِنْ عِدَّةٍ تَعْتَدُّونَها.