آیه وَ الَّذينَ يُؤْذُونَ الْمُؤْمِنينَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَيْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبيناً [58]
و آنان كه مردان و زنان با ايمان را در برابر گناهى كه مرتكب نشده‌اند آزار مى‌دهند، بار بهتان و گناه آشكارى را به دوش كشيده‌اند.
الصّادق ( عَن عَبْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌سِنَانٍ قَالَ: کَانَ رَجُلٌ عِنْدَ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (فَقَرَأَ هَذِهِ الْآیَهًَْ وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً قَالَ فَقَالَ أَبُوعَبْدِ‌اللَّهِ (فَمَا ثَوَابُ مَنْ أَدْخَلَ عَلَیْهِ السُّرُورَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ عَشْرُ حَسَنَاتٍ فَقَالَ إِی وَ اللَّهِ وَ أَلْفُ أَلْفِ حَسَنَهًٍْ.
امام صادق ( عبدالله‌بن سنان گوید: مردی خدمت امام صادق (بود و این آیه را قرائت کرد: وَ الَّذینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبیناً. امام صادق (فرمود: «پس ثواب کسی که به مؤمنی شادی رساند چیست»؟ عرض کردم: «فدایت شوم ده حسنه». فرمود: «آری به خدا! و هزار هزار حسنه».
الباقر ( النَّاسُ رَجُلَانِ مُؤْمِنٌ وَ جَاهِلٌ فَلَا تُؤْذِی الْمُؤْمِنَ وَ لَا تُجَهِّلِ الْجَاهِلَ فَتَکُونَ مِثْلَهُ.
امام باقر ( مردم بر دو نوعند؛ گروهی با ایمان و گروهی نادان؛ پس به مؤمن آزار نرسان و با نادان نادانی نکن که اگر چنین کنی تو نیز مانند او خواهی بود.
الرّسول ( مَنْ بَهَتَ مُؤْمِناً أَوْ مُؤْمِنَهًًْ أُقِیمَ فِی طِینَهًِْ خَبَالٍ أَوْ یَخْرُجُ مِمَّا قَال.
پیامبر ( هرکس به مرد یا زن مؤمنی بهتان بزند یا چیزی درباره‌اش بگوید که در او وجود ندارد، خداوند او را روی تلّی از آتش به پا می‌دارد تا از عهده‌ی آنچه گفته است برآید.
علی‌بن‌إبراهیم ( قَوْلُهُ وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِناتِ یَعْنِی عَلِیّاً (وَ فَاطِمَهًَْ (بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً وَ هِیَ جَارِیَهًٌْ فِی النَّاسِ کُلِّهِمْ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( منظور از آیه: وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمؤْمِنِینَ وَالمُؤْمِنَاتِ علی (و فاطمه (و حکم بِغَیْرِ مَا اکْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتَانًا وَ إِثْمًا مُّبِینًا در تمام مردم جاری است.
ابن‌عبّاس ( فِی رِوَایَهًِْ مُقَاتِلٍ وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ یَعْنِی عَلِیّاً (وَ الْمُؤْمِناتِ یَعْنِی فَاطِمَهًَْ (فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً قَالَ ابْنُ‌عَبَّاسٍ (وَ ذَلِکَ أَنَّ اللَّهَ تَعَالَی أَرْسَلَ عَلَیْهِمُ الْجَرَبَ فِی جَهَنَّمَ فَلَا یَزَالُونَ یَحْتَکُّونَ حَتَّی تُقْطَعَ أَظْفَارُهُمْ ثُمَّ یَحْتَکُّونَ حَتَّی تَنْسَلِخَ جُلُودُهُمْ ثُمَّ یَحْتَکُّونَ حَتَّی تَبْدُوَ لُحُومَهُمْ ثُمَّ یَحْتَکُّونَ حَتَّی تَظْهَرَ عِظَامُهُمْ وَ یَقُولُونَ مَا هَذَا الْعَذَابُ الَّذِی نَزَلَ بِنَا فَیَقُولُونَ لَهُمْ مَعَاشِرَ الْأَشْقِیَاءِ هَذَا عُقُوبَهًٌْ لَکُمْ بِبُغْضِکُمْ أَهْلَ بَیْتِ مُحَمَّدٍ (.
ابن‌عبّاس ( در روایت مقاتل آمده است: وَ الَّذِینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنِینَ علی (و مراد از وَ الْمُؤْمِناتِ، فاطمه (است؛ و آن ها فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبِیناً تهمت و گناه آشکاری را بر دوش کشیدند. زیرا خدای متعال در جهنّم جرب را بر آن ها مسلّط نموده تا چنان بدن خود را از شدت خارش بخارانند که ناخن هایشان شکسته شود و سپس آن قدر خود را می خارانند که پوستشان کنده می شود و بازهم آن قدر خود را می خارانند که گوشت بدنشان آشکار گشته و باز آن قدر میخارانند تا استخوان‌هایشان آشکار گردد و می گویند: این چه عذابی است که بر ما نازل شد؟! پس به آن ها گفته ها می شود: ای جماعت اشقیا، این کیفر و مجازات شما به خاطر دشمنی با اهل بیت پیامبر (است.
الصّادق ( إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَهًِْ نَادَی مُنَادٍ أَیْنَ الصُّدُودُ لِأَوْلِیَائِی فَیَقُومُ قَوْمٌ لَیْسَ عَلَی وُجُوهِهِمْ لَحْمٌ فَیُقَالُ هَؤُلَاءِ الَّذِینَ آذَوُا الْمُؤْمِنِینَ وَ نَصَبُوا لَهُمْ وَ عَانَدُوهُمْ وَ عَنَّفُوهُمْ فِی دِینِهِمْ ثُمَّ یُؤْمَرُ بِهِمْ إِلَی جَهَنَّم.
امام صادق ( هنگامی‌که روز قیامت شود، منادی‌ای کند: «کجایند رویگردانان از دوستان من»؟ پس دسته‌ای که صورت آنها گوشت ندارد برمی‌خیزند، گفته میشود: «اینها هستند آن کسانی که مؤمنین را آزردند، و با آنان دشمنی کردند، و عناد ورزیدند، و آنها را در دینشان با درشتی سرزنش کردند». سپس فرمان داده میشود که آنان را به دوزخ ببرند.