آیه تُدَمِّرُ كُلَّ شَيْ‌ءٍ بِأَمْرِ رَبِّها فَأَصْبَحُوا لا يُرى إِلاَّ مَساكِنُهُمْ كَذلِكَ نَجْزِي الْقَوْمَ الْمُجْرِمينَ [25]
همه چيز را به فرمان پروردگارش درهم مى‌كوبد و نابود مى‌كند. [آرى] آن‌ها صبح كردند در‌حالى‌كه چيزى جز خانه‌هايشان به چشم نمى‌خورد؛ ما اين‌گونه گروه مجرمان را كيفر مى‌دهيم.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- سَأَلُوهُ (علیاً (علیه السلام)) عَنِ الْخَاصِّ وَ الْعَامِّ فِی کِتَابِ اللَّهِ تَعَالَی فَقَالَ إِنَّ مِنْ کِتَابِ اللَّهِ تَعَالَی آیَاتٍ لَفْظُهَا الْخُصُوصُ وَ الْعُمُومُ وَ مِنْهُ آیَاتٌ لَفْظُهَا لَفْظُ الْخَاصِّ وَ مَعْنَاهُ عَامُّ وَ مِنْ ذَلِکَ لَفْظٌ عَامٌّ یُرِیدُ بِهِ اللَّهُ تَعَالَی الْعُمُومَ وَ کَذَلِکَ الْخَاصُّ أَیْضاً فَأَمَّا مَا ظَاهِرُهُ الْعُمُومُ وَ مَعْنَاهُ الْخُصُوصُ.. مِثْلُ قَوْلِهِ تَعَالَی تُدَمِّرُ کُلَّ شَیْءٍ بِأَمْرِ رَبِّها یَعْنِی الرِّیحَ وَ قَدْ تَرَکَتْ أَشْیَاءَ کَثِیرَهًًْ لَمْ تُدَمِّرْهَا.
امام علی (علیه السلام)- از علی (علیه السلام) درباره عامّ و خاصّ قرآن سؤال کردند که فرمود: «در قرآن برخی آیات خاصّ و عامّ است. گروهی از آن‌ها لفظشان خاصّ است امّا معنایشان عامّ. از جمله آن‌ها آیاتی است که لفظ آن عامّ است و خداوند از آن عموم را اراده کرده است و خاصّ نیز این چنین است ... مثل این قول او تعالی: تُدَمِّرُ کُلَّ شَیْءٍ بِأَمْرِ رَبِّها؛ یعنی باد [همه چیز را درهم می‌کوبد] درحالی‌که چیزهای زیادی را رها کرد و درهم نکوبید».