آیه ما خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما إِلاَّ بِالْحَقِّ وَ أَجَلٍ مُسَمًّى وَ الَّذينَ كَفَرُوا عَمَّا أُنْذِرُوا مُعْرِضُونَ [3]
ما آسمان‌ها و زمين و آنچه را در ميان اين دو است جز بحق و براى سرآمد معيّنى نيافريديم؛ امّا كافران از آنچه انذار مى‌شوند روى‌گردانند.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- یَعْنِی قُرَیْشاً عَمَّا دَعَاهُمْ إِلَیْهِ رَسُولُ اللهِ (صلی الله علیه و آله) و هُوَ مَعْطُوفٌ عَلَی قَوْلِهِ فَإِنْ أَعْرَضُوا فَقُلْ أَنْذَرْتُکُمْ إِلَی قَوْلِهِ عادٍ وَ ثَمُودَ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- منظور از کفّار در آیات فوق، قریش است که از آنچه پیامبر (صلی الله علیه و آله) آن‌ها را بدان می‌خواند روی‌گردان بودند و این آیه معطوف به آیه: اگر آن‌ها روی‌گردان شوند، بگو: «من شما را از صاعقه‌ای همانند صاعقه عاد و ثمود می‌ترسانم»!. (فصلت/۱۳) است.