آیه فيها فاكِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَكْمام [11]
كه در آن ميوه‌ها و نخل‌هاى پرشكوفه است.
الرّضا (علیه السلام)- عَنِ الْحُسَیْنِ‌بْنِ‌خَالِدٍ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا (علیه السلام) فِی قَوْلِه ... فِیها فاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَکْمامِ قَالَ یَکْبُرُ ثَمَرُ النَّخْلِ فِی الْقَمْعِ ثُمَّ یَطْلُعُ مِنْهُ.
امام رضا (علیه السلام)- فِیها فاکِهَةٌ وَ النَّخْلُ ذاتُ الْأَکْمامِ؛ خرما در بن شکوفه بزرگ می‌شود آنگاه از آن جدا می گردد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ لَمَّا نَزَلَتْ فِیها فاکِهَةٌ قَامَ إِلَیْهِ رَجُلٌ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ هَلْ فِی تِلْکَ الْفَاکِهَهًِْ الَّتِی وَصَفَ اللَّهُ تَعَالَی رُمَّاناً وَ نَخْلًا فَإِنِّی مَشْعُوفٌ بِهِمَا فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی فِیهِما فاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- هنگامی‌که فِیها فاکِهَةٌ نازل شد، مردی بلند شد و به‌سوی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) رفت و عرض کرد: «ای رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! آیا در آن میوه‌هایی که خدای متعال توصیف کرده، انار و درخت خرما هم هست؟ چون من شیفته‌ی این دو تا هستم». پس خدای تبارک‌وتعالی [این آیه را] نازل فرمود: فِیهِما فاکِهَةٌ وَ نَخْلٌ وَ رُمَّانٌ.