آیه ۲ - سوره انشقاق

آیه وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ [2]

و تسليم فرمان پروردگارش شود و سزاوار است كه چنين باشد.

۱
(انشقاق/ ۲)

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها وَ حُقَّتْ أَیْ أَطَاعَتْ رَبَّهَا وَ حَقَّتْ وَ حَقَّ لَهَا أَنْ تُطِیعَ رَبَّهَا.

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ أَذِنَتْ لِرَبِّهَا منظور این است که از پروردگار خویش اطاعت کرد وَ حُقَّتْ، و برای او شایسته و سزاوار است که چنین کند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۸۶
القمی، ج۲، ص۴۱۲/ البرهان
۲
(انشقاق/ ۲)

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها ایْ سَمِعَتْ وَ أَطَاعَتْ.

ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ أَذِنَتْ لِرَبِّها؛ یعنی شنید و اطاعت کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۷، ص۴۸۶
بحرالعرفان، ج۱۶، ص۳۴۷
بیشتر