آیه وَ جَعَلُوا لِلهِ شُرَكاءَ الْجِنَّ وَ خَلَقَهُمْ وَ خَرَقُوا لَهُ بَنينَ وَ بَناتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحانَهُ وَ تَعالى عَمَّا يَصِفُونَ [100]
آنان براى خدا همتايانى از جنّ قرار دادند، در‌حالى‌كه آن‌ها مخلوق او هستند؛ و براى خدا، به دروغ و از روى جهل، پسران و دخترانى قائل شدند؛ منزّه است خدا، و برتر است از آنچه وصف مى‌كنند!
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ جَعَلُوا لِلهِ شُرَکاءَ الْجِنَّ قَالَ: وَ کانُوا یَعْبُدُونَ الْجِنَّ وَ خَلَقَهُمْ وَ خَرَقُوا لَهُ بَنِینَ وَ بَناتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ أَیْ مَوَّهُوا وَ حَرَّفُوا فَقَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ رَدّاً عَلَیْهِمْ بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنَّی یَکُونُ لَهُ وَلَدٌ وَ لَمْ تَکُنْ لَهُ صاحِبَةٌ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ جَعَلُوا لِلهِ شُرَکاءَ الْجِنَّ، جنّ را می پرستیدند. وَ خَلَقَهُمْ وَ خَرَقُوا لَهُ بَنِینَ وَ بَناتٍ بِغَیْرِ عِلْمٍ؛ یعنی برخلاف واقع و مزدورانه بیان نمودند و دروغ‌پردازی کردند؛ پس خدای عزّوجلّ در ردّ آن‌ها فرمود: بَدِیعُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ أَنَّی یَکُونُ لَهُ وَلَدٌ وَ لَمْ تَکُنْ لَهُ صاحِبَةٌ وَ خَلَقَ کُلَّ شَیْءٍ وَ هُوَ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ.
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ یُونُسَ‌بْنِ‌عَبْدِ الرَّحْمَنِ قَال: قُلْتُ لِأَبِیالحسنموسیبْنِجَعْفَرٍ (علیه السلام) لِأَیِّ عِلَّهًٍْ عَرَجَ اللَّهُ بِنَبِیِّهِ إِلَی السَّمَاءِ وَ مِنْهَا إِلَی سِدْرَهًِْ الْمُنْتَهَی وَ مِنْهَا إِلَی حُجُبِ النُّورِ وَ خَاطَبَهُ وَ نَاجَاهُ هُنَاکَ وَ اللَّهُ لَا یُوصَفُ بِمَکَانٍ فَقَالَ (علیه السلام) إِنَّ اللَّهَ لَا یُوصَفُ بِمَکَانٍ وَ لَا یَجْرِی عَلَیْهِ زَمَانٌ وَ لَکِنَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَرَادَ أَنْ یُشْرِفَ بِهِ مَلَائِکَتَهُ وَ سُکَّانَ سَمَاوَاتِهِ وَ یُکْرِمَهُمْ بِمُشَاهَدَتِهِ وَ یُرِیَهُ مِنْ عجائِبِ عَظَمَتِهِ مَا یُخْبِرُ بِهِ بَعْدَ هُبُوطِهِ وَ لَیْسَ ذَلِکَ عَلَی مَا یَقُولُهُ الْمُشَبِّهُونَ سُبْحَانَ اللهِ وَ تَعالی عَمَّا یَصِفُونَ.
امام کاظم (علیه السلام)- یونس‌بن‌عبدالرّحمان گوید: به امام کاظم (علیه السلام) عرض کردم: «به چه علّتی خداوند پیغمبرش (صلی الله علیه و آله) را به‌سوی آسمان بالا برد و از آن به‌سوی سدرهًْ المنتهی و از آن به‌سوی حجاب‌های نور و با او خطاب و گفتگو نمود و در آنجا با او راز گفت درحالی‌که خداوند به مکان وصف نمی‌شود». حضرت (علیه السلام) فرمود: «خدای تبارک‌وتعالی به مکان وصف نمی‌شود و زمان بر او جاری نمی‌گردد ولیکن خداوند عزّوجلّ خواست که فرشتگان و ساکنان آسمان‌های خود را به دیدن او مشرّف کند و آن‌ها را به مشاهده‌کردن آن حضرت اکرام کند و از عجایب عظمت خویش به او نشان دهد تا بعد از فرودآمدنش به زمین آن را به امّتش خبر دهد و این امر بر آن وضع نیست که فرقه‌ی مشبّهه می‌گویند: سُبْحانَهُ وَ تَعالی عَمَّا یَصِفُون».