آیه وَ قالُوا ما في بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ خالِصَةٌ لِذُكُورِنا وَ مُحَرَّمٌ عَلى أَزْواجِنا وَ إِنْ يَكُنْ مَيْتَةً فَهُمْ فيهِ شُرَكاءُ سَيَجْزيهِمْ وَصْفَهُمْ إِنَّهُ حَكيمٌ عَليمٌ [139]
و گفتند: «بچّه‌هايى كه در شكم اين حيوانات است، مخصوص مردان ماست؛ و بر همسران ما حرام است؛ امّا اگر مرده باشد (مرده متولّد شود)، همه در آن شريكند». به‌زودى [خدا] كيفر اين سخنان ناروا [و احكام دروغين] آن‌ها را مى‌دهد؛ او حكيم و داناست.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قالُوا ما فِی بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ قَالَ کَانُوا یُحَرِّمُونَ الْجَنِینَ الَّذِی یُخْرِجُونَهُ مِنْ بُطُونِ الْأَنْعَامِ عَلَی النِّسَاءِ فَإِذَا کَانَ مَیِّتاً تَأْکُلُهُ الرِّجَالُ وَ النِّسَاء.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قالُوا ما فِی بُطُونِ هذِهِ الْأَنْعامِ؛ آن‌ها جنینی که از شکم چهارپایان بیرون می‌آوردند بر زنان حرام می‌دانستند. ولی اگر مرده بود هم زنان می‌خوردند و هم مردان.