آیه ۶۱ - سوره انعام

امام صادق (علیه السلام)- از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی کلام خدای عزّوجلّ: خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می‌کند. (زمر/۴۲). و همچنین این کلام خداوند تبارک‌وتعالی: بگو: «فرشته‌ی مرگ که بر شما مأمور شده، [روح] شما را می‌گیرد». (سجده/۱۱). و آیه: همان‌ها که فرشتگان [مرگ] روحشان را می‌گیرند درحالی‌که پاک و پاکیزه‌اند. (نحل/۳۲). و همان‌ها که فرشتگان [مرگ] روحشان را می‌گیرند درحالی‌که به خود ظلم کرده بودند!. (نحل/۲۸). و همچنین درباره‌ی این فرموده‌ی حق تعالی: و اگر ببینی کافران را هنگامی‌که فرشتگان [مرگ]، جانشان را می‌گیرند. (انفال/۵۰). سؤال کردند و گفتند: «درحالی‌که ممکن است در همه‌ی آفاق، در عرض یک ساعت، آنقدر افراد بمیرند که کسی به جز خدا نمی‌تواند آن‌ها را بشمارد، پس چگونه امکان دارد [که فرشته‌ی مرگ بتواند جان همه‌ی آنان را بگیرد]»؟ امام فرمود: «همانا خداوند تبارک‌وتعالی برای فرشته‌ی مرگ یارانی از فرشتگان قرار داده است که قبض روح می‌کنند و جایگاه او مانند جایگاه داروغه‌ای است که یارانی از انسانها (مردم) دارد و آن‌ها را برای انجام کارهایش می‌فرستد. پس فرشتگان، آن‌ها را قبض روح می‌کنند. فرشته‌ی مرگ علاوه‌بر کسانی که خود قبض روح می‌کند، مردمان دیگر را نیز از طریق فرشتگان قبض روح می‌کند و خدای عزّوجلّ نیز از طریق فرشته‌ی مرگ، جان ایشان را می‌گیرد».

علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ هُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَ یُرْسِلُ عَلَیْکُم حَفَظَةً منظور، فرشتگانی است که شما را حفظ می‌کنند و اعمالتان را ثبت می‌کنند. حَتَّیَ إِذَا جَاء أَحَدَکُمُ المَوْتُ تَوَفَّتْهُ رُسُلُنَا؛ و آنان همان فرشتگانند. وَ هُمْ لاَ یُفَرِّطُونَ؛ یعنی کوتاهی نمی‌کنند.