آیه إِنَّ الَّذينَ كَفَرُوا يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِيَصُدُّوا عَنْ سَبيلِ اللهِ فَسَيُنْفِقُونَها ثُمَّ تَكُونُ عَلَيْهِمْ حَسْرَةً ثُمَّ يُغْلَبُونَ وَ الَّذينَ كَفَرُوا إِلى جَهَنَّمَ يُحْشَرُونَ [36]
كسانى كه كافر شدند، اموالشان را براى بازداشتن [مردم] از راه خدا خرج مى‌كنند، آنان اين اموال را [در اين راه] صرف مى‌كنند، امّا مايه‌ی حسرت و اندوهشان خواهد شد، سپس شكست خواهند خورد و [در جهان ديگر] كافران به‌سوى دوزخ گردآورى خواهند شد.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- نَزَلَتْ فِی قُرَیْشٍ لَمَّا وَافَاهُمْ ضَمْضَمٌ وَ أَخْبَرَهُمْ بِخُرُوجِ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) فِی طَلَبِ الْعِیرِ فَأَخْرَجُوا أَمْوَالَهُمْ وَ حَمَلُوا وَ أَنْفَقُوا وَ خَرَجُوا إِلَی مُحَارَبَهًِْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) بِبَدْرٍ فَقُتِلُوا وَ صَارُوا إِلَی النَّارِ وَ کَانَ مَا أَنْفَقُوا حَسْرَهًًْ عَلَیْهِم.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( این آیه درباره‌ی قریش هنگامی‌که ضمضم به آنان پیوسته بود، نازل شد و آنان را از بیرون‌آمدن رسول خدا (برای دست‌یافتن به کاروان قریش باخبر ساخت. آنان اموال خویش را بیرون آوردند و بار زدند و هزینه کردند و برای جنگ با رسول خدا (در جنگ بدر بیرون آمدند، امّا کُشته شدند و وارد آتش شدند و آنچه را انفاق کردند، به حسرتی برای آنان مبدّل شد.
الصّادق (علیه السلام)- کَانَ اسْتَأْجَرَ أَبُوسُفْیَانَ یَوْمَ أُحُدٍ أَلْفَیْنِ مِنَ الْأَحَابِیشِ یُقَاتِلُ بِهِمُ النَّبِیَّ (صلی الله علیه و آله) قَوْلُهُ إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللهِ.
امام صادق ( ابوسفیان در روز جنگ اُحد، دوهزار نفر از هم‌پیمانان قریش را اجیر کرده بود تا با کمک آن‌ها با پیامبر (پیکار نماید، [چنان‌که] خداوند می‌فرماید: إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُوا یُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ لِیَصُدُّوا عَنْ سَبِیلِ اللهِ.