آیه الْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْكُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فيكُمْ ضَعْفاً فَإِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ مِائَةٌ صابِرَةٌ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ وَ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ أَلْفٌ يَغْلِبُوا أَلْفَيْنِ بِإِذْنِ اللهِ وَ اللهُ مَعَ الصَّابِرينَ [66]
هم اكنون خداوند به شما تخفيف داد و دانست كه در شما نوعى ضعف است، بنابراين هرگاه از شما يكصد نفر با استقامت باشند، بر دويست نفر پيروز مى‌شوند و اگر يك‌هزار نفر باشند، به خواست خدا بر دوهزار نفر غلبه خواهند كرد و خدا با صابران است.
أمیرالمومنین (علیه السلام)- لَا یَکُونُ النَّاسُ فِی حَالِ شِدَّهًٍْ إِلَّا کَانَ شِیعَتِی أَحْسَنَ النَّاسِ حَالًا أَ مَا سَمِعْتُمُ اللَّهَ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ الْمُبِینِ الْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَعْفاً فَخَفَّفَ عَنْهُمْ مَا لَا یُخَفِّفُ عَنْ غَیْرِهِمْ.
امام علی ( هرگاه مردم به مشکلات و ناراحتی‌ها برخورد کنند، شیعیان من خوشحال می‌گردند، مگر نشنیده‌اید که خداوند در قرآن فرموده است: الْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَعْفاً، خداوند به آن‌ها (شیعیان) تخفیف می‌دهد بیشتر از اینکه به دیگران تخفیف دهد.
أمیرالمومنین (علیه السلام)- مَا نَزَلَ بِالنَّاسِ أَزْمَهًٌْ قَطُّ إِلَّا کَانَ شِیعَتِی فِیهَا أَحْسَنَ حَالًا وَ هُوَ قَوْلُ اللَّهِ الْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَعْفاً.
امام علی ( هرگز مردم به بحرانی دچار نشدند جز آنکه شیعه‌ی من در آن خوشحال‌تر بودند و این آیه اشاره به همین مطلب است: الْآنَ خَفَّفَ اللهُ عَنْکُمْ وَ عَلِمَ أَنَّ فِیکُمْ ضَعْفاً.
الصّادق (علیه السلام)- أَ مَا عَلِمْتُمْ أَنَّ اللَّهَ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ قَدْ فَرَضَ عَلَی الْمُؤْمِنِینَ فِی أَوَّلِ الْأَمْرِ أَنْ یُقَاتِلَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ عَشَرَهًًْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ لَیْسَ لَهُ أَنْ یُوَلِّیَ وَجْهَهُ عَنْهُمْ وَ مَنْ وَلَّاهُمْ یَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ فَقَدْ تَبَوَّأَ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ ثُمَّ حَوَّلَهُمْ عَنْ حَالِهِمْ رَحْمَهًًْ مِنْهُ لَهُمْ فَصَارَ الرَّجُلُ مِنْهُمْ عَلَیْهِ أَنْ یُقَاتِلَ رَجُلَیْنِ مِنَ الْمُشْرِکِینَ تَخْفِیفاً مِنَ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَلَّ لِلْمُؤْمِنِینَ فَنَسَخَ الرَّجُلَانِ الْعَشَرَهًْ.
امام صادق ( مگر نمی‌دانید خداوند در ابتدای اسلام دستور داد هر مؤمنی در مقابل ده نفر از کفّار باید جنگ کند و پایدار باشد و اجازه‌ی فرار نداشت. اگر فرار می‌کرد وعده‌ی آتش جهنّم به او داده شده بود، بعد این حکم را از جهت ترحّم بر مؤمنین تغییر داد و دستور رسید که هریک از مؤمنین در مقابل دو نفر کافر باید پایدار باشند خداوند به ایشان تخفیف داد و دستور دو نفر ده نفر را نسخ کرد و از بین برد.