آیه إِنَّهُ هُوَ يُبْدِئُ وَ يُعيدُ [13]
اوست كه آفرينش را آغاز مي‌كند و باز مي‌گرداند.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ یُرِیدُ الْخَلْقَ ثُمَّ أَمَاتَهُمْ ثُمَّ یُعِیدُهُمْ بَعْدَ الْمَوْتِ أَیْضاً.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- إِنَّهُ هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ منظور، خلق است، که آن‌ها را می‌میراند و بعد از مرگ نیز آن‌ها را زنده می‌کند.
الکاظم (علیه السلام)- کُلُّ عِلَّهًٍْ تُسَارِعُ فِی الْجِسْمِ یَنْتَظِرُ أَنْ یُؤْمَرَ فَیَأْخُذَ إِلَّا الْحُمَّی فَإِنَّهَا تَرِدُ وُرُوداً وَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّوَجَلَّ یَحْجُبُ بَیْنَ الدَّاءِ وَ الدَّوَاءِ حَتَّی تَنْقَضِیَ الْمُدَّهًُْ ثُمَّ یُخَلِّی بَیْنَهُ وَ بَیْنَهُ فَیَکُونُ بُرْؤُهُ بِذَلِکَ الدَّوَاءِ أَوْ یَشَاءُ فَیُخَلِّی قَبْلَ انْقِضَاءِ الْمُدَّهًِْ بِمَعْرُوفٍ أَوْ صَدَقَهًٍْ أَوْ بِرٍّ فَإِنَّهُ یَمْحُو مَا یَشَاءُ وَ یُثْبِتُ وَ هُوَ یُبْدِئُ وَ یُعِیدُ.
امام کاظم (علیه السلام)- هر دردی با اجازه به آدمی می‌رسد، جز تب که یک‌باره می‌آید، و خداوند عزّوجلّ میان درد و دارو پرده اندازد تا مدّت مقدّر بگذرد و آنگاه آزاد کند و بدان دارو بهتر شود، و اگر خواهد پیش از گذشت مدّت به‌وسیله‌ی احسان یا صدقه یا نیکی آن را آزاد کند، زیرا او است که محو می‌کند هرچه خواهد و برجا دارد، و او است آغاز کن و باز آور.