آیه رَبَّنا وَ ابْعَثْ فيهِمْ رَسُولاً مِنْهُمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِكَ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيمُ [129]
پروردگارا! پيامبرى در ميان آنها از خودشان برانگيز تا آيات تو را بر آنان بخواند و آنها را كتاب و حكمت بياموزد، و پاكيزه كند؛ زيرا تو توانا و حكيمى [وبر اين كار، قادرى] ».
الصّادق (علیه السلام)- قَوْلُهُ رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا، قَالَ الصّادق (علیه السلام): فَإِنَّهُ یَعْنِی مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ (علیه السلام) فَلِذَلِکَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَا دَعْوَهًُْ أَبِی إِبْرَاهِیمَ (علیه السلام).
امام صادق (علیه السلام) در تفسیر آیه‌ی: رَبَّنَا وَابْعَثْ فِیهمْ رَسُولًا مِّنْهمْ فرمود: «[منظور از آن رسول] یعنی از نسل اسماعیل (علیه السلام)» و از این رو بود که رسول‌خدا (می‌فرمود: «منظور از دعای ابراهیم (علیه السلام) من بودم».
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی أُمَامَهًَْ قَالَ: قُلْتُ یَا رَسُولَ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) مَا کَانَ بَدْءُ أَمْرِکَ؟ قَالَ: دَعْوَهًَْ أَبِی إِبْرَاهِیم (علیه السلام).
پیامبر ( به رسول‌خدا (عرض کردم: «ای رسول‌خدا (آغاز کار شما از چه زمانی بود»؟ فرمود: «از دعای پدرم حضرت ابراهیم (علیه السلام)».
ابن‌عباس (رحمة الله علیه)- قَالَ الْکِتَابُ الْقُرْآنُ وَ الْحِکْمَهًُْ وَلَایَهًُْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ عَلِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام).
ابن‌عباس (رحمة الله علیه) کتاب در این کلام الهی، قرآن؛ و حکمت، ولایت امیرالمؤمنین علیّ‌بن‌ابی‌طالب (علیه السلام) می‌باشد.