آیه وَ إِذا تَوَلَّى سَعى فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ أللهُ لا يُحِبُّ الْفَسادَ [205]
[نشانه‌ي آنها، این است که] هنگامى که روى برمى‌گردانند [و از نزد تو خارج مى‌شوند]، در راه فساد در زمین، کوشش مى‌کنند، و زراعت‌ها و چهارپایان و انسان‌ها را نابود مى‌سازند؛ [با اینکه مى‌دانند] خدا فساد را دوست نمى‌دارد.
العسکری (علیه السلام)- وَ إِذا تَوَلَّی عَنْکَ أَدْبَرَ سَعی فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیها وَ یَعْصِیَ بِالْکُفْرِ الْمُخَالِفِ لِمَا أَظْهَرَ لَکَ وَ الظُّلْمِ الْمُبَایِنِ لِمَا وَعَدَ مِنْ نَفْسِهِ بِحَضْرَتِکَ.
امام عسکری (علیه السلام) [یعنی] همین‌که به تو پشت می‌کند شروع به گناه کفر می‌کند و برخلاف آنچه به تو می‌گفت و اظهار می‌داشت، اظهار ستمگری می‌نماید؛ دقیقاً مخالف آن حرف‌هایی که می‌زد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- یَعْنِی لِیَعْمَلَ فِیهَا بِالْمَعَاصِی.
امام علی (علیه السلام) در زمین فساد کند یعنی شروع به انجام گناهان در زمین کند.
العسکری (علیه السلام)- یُهْلِکَ الْحَرْثَ بِأَنْ یُحْرِقَهُ أَوْ یُفْسِدَهُ وَ النَّسْلَ بِأَنْ یَقْتُلَ الْحَیَوَانَاتِ فَیَقْطَعَ نَسْلَهَا.
امام عسکری (علیه السلام) با به آتش کشیدن یا خراب‌نمودن کشت‌زارها باعث نابودی و از بین‌رفتن آنها می‌شود؛ حیوانات را می‌کشد و نسل آنها را از بین می‌برد.
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- یُهْلِکَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ بِظُلْمِهِ وَ سُوءِ سِیرَتِهِ.
امام علی (علیه السلام) با ظلم و سرشت بدی که دارد، کشت‌زارها و حیوانات را از بین می‌برد.
الصّادق (علیه السلام)- النَّسْلُ الْوَلَدُ وَ الْحَرْثُ الْأَرْضُ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام): الْحَرْثُ الذُّرِّیَّهًُْ.
امام صادق (علیه السلام) منظور از نَسْلَ، ولد؛ و حَرْثَ، این زمین است و امام (علیه السلام) در جایی دیگر فرمود: حَرْثَ همان فرزندان است.
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- الحَرْثُ فِی هَذَا الْمَوْضِعِ الدِّینُ وَ النَّسْلُ النَّاسُ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) منظور از حَرْثَ در این آیه دین و نَسْلَ، مردم است.
الکاظم (علیه السلام)- النَّسْلَ هُمُ الذُّرِّیَّهًُْ وَ الْحَرْثُ الزَّرْعُ.
امام کاظم (علیه السلام) منظور از نَسْلَ، فرزندان و منظور از حَرْثَ، کشاورزی و کشت‌وزرع است.
العسکری (علیه السلام)- لَا یَرْضَی بِهِ وَ لَا یَتْرُکُ أَنْ یُعَاقِبَ عَلَیْهِ.
امام عسکری (علیه السلام) خداوند راضی به فساد نیست و انجام‌دهنده‌ی آن را بدون مجازات رها نمی‌کند.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ بِشْرِ بْنِ مَرْوَانَ قَالَ: دَخَلْنَا عَلَی أَبِی عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فَدَعَا بِرُطَبٍ فَأَقْبَلَ بَعْضُهُمْ یَرْمِی بِالنَّوَی قَالَ وَ أَمْسَکَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَدَهُ فَقَالَ: لَا تَفْعَلْ إِنَّ هَذَا مِنَ التَّبْذِیرِ وَ اللهُ لا یُحِبُّ الْفَسادَ.
امام صادق (علیه السلام) امام (علیه السلام) [برای پذیرایی مهمانان خود] خرمای تازه خواست. یکی از حاضران هسته را دور می‌انداخت. امام (علیه السلام) از خوردن دست کشیده و فرمود: «این کار را مکن این تبذیر است و خدا فساد را دوست ندارد.