آیه ۵۶ - سوره بقره

آیه ثُمَّ بَعَثْناكُمْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ [56]

سپس شما را پس از مرگتان، حيات بخشيديم؛ شايد شكرگذارى كنيد

به شما حیات بخشیدیم

۱ -۱
(بقره/ ۵۶)

الرّضا (علیه السلام)- بَعَثَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَلَیْهِمْ صَاعِقَهًًْ فَأَخَذَتْهُمْ بِظُلْمِهِمْ فَمَاتُوا فَقَالَ مُوسَی (علیه السلام) یَا رَبِّ مَا أَقُولُ لِبَنِی‌إِسْرَائِیلَ إِذَا رَجَعْتُ إِلَیْهِمْ وَ قَالُوا: إِنَّکَ ذَهَبْتَ بِهِمْ فَقَتَلْتَهُمْ لِأَنَّکَ لَمْ تَکُنْ صَادِقاً فِیمَا ادَّعَیْتَ مِنْ مُنَاجَاهًِْ اللَّهِ إِیَّاکَ فَأَحْیَاهُمُ اللَّهُ وَ بَعَثَهُمْ مَعَهُ.

امام رضا (علیه السلام) پس از آنکه خداوند عزّوجلّ صاعقه‌ای بر آنان فرستاد [آن گروه از بنی‌اسرائیل که همراه موسی (علیه السلام) به طور آمده‌بودند] و صاعقه آنان را به خاطر ظلمشان از بین برد، حضرت موسی (علیه السلام) به خداوند عرضه‌داشت: «خداوندا! وقتی نزد بقیّه‌ی بنی‌اسرائیل برگردم و ایشان بگویند «تو آنان را بردی و به کشتن دادی؛ چون دروغ گفته‌بودی که خدا به نجوا با تو سخن گفته است، من چه جوابی به آنان بدهم»؟ در این هنگام خداوند آنان را زنده کرده و به همراه موسی (علیه السلام) [به‌سوی شهر] فرستاد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۷۰
بحارالأنوار، ج۴، ص۴۷/ بحارالأنوار، ج۱۱، ص۸۱/ بحارالأنوار، ج۱۳، ص۲۱۷/ عیون أخبارالرضا (ج۱، ص۲۰۰/ قصص الأنبیاءللجزایری، ص۱۶/ قصص الأنبیاءللجزایری، ص۲۷۱/ البرهان
۱ -۲
(بقره/ ۵۶)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- إِنَّ هَؤُلَاءِ قَدْ رَجَعُوا إِلَی مَنَازِلِهِمْ بَعْدَ مَا مَاتُوا فَقَالَ ابْنُ‌الْکَوَّاءِ: وَ مَا ذَاکَ ثُمَّ أَمَاتَهُمْ فَکَأَنَّهُمْ فَقَالَ لَهُ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام): لَا وَیْلَکَ أَ وَ لَیْسَ قَدْ أَخْبَرَ اللَّهُ فِی کِتَابِهِ حَیْثُ یَقُولُ وَ ظَلَّلْنا عَلَیْکُمُ الْغَمامَ وَ أَنْزَلْنا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَ السَّلْوی فَهَذَا بَعْدَ الْمَوْتِ إِذْ بَعَثَهُمْ.

امام علی (علیه السلام) امام (علیه السلام) [در پاسخ به ابن‌کواء] فرمودند: «ای ابن‌کواد! آیا این کلام را دروغ می‌پنداری که آن‌ها (آن دسته از بنی‌اسرائیل که با موسی (علیه السلام) به طور رفتند) پس از آن که مرده‌بودند، [زنده شده و] به خانه‌های خود بازگشتند»؟ ابن‌کوّاء به امیرالمؤمنین (علیه السلام) عرض‌کرد: «معنای این که سپس آن‌ها را در همانجا که زنده کرده‌بود میراند چیست»؟ حضرت (علیه السلام) فرمود: «وای بر تو! آیا کتاب خدا در این مورد به تو آگاهی نداده است؟ آنجا که می‌فرماید: وَظَلَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْغَمَامَ وَأَنزَلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَی و این اتّفاق مربوط به زمانی است که خداوند آن‌ها را پس از آنکه میراند، دوباره زنده کرد (یعنی پس از آنکه بالای کوه طور مردند و سپس زنده شدند، طبق این آیه، از نعمت‌های الهی بهره‌مند شدند، بنابراین امکان نداشته که پس از زنده شدن مجدّدا همانجا مرده باشند)».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۷۰
بحارالأنوار، ج۵۳، ص۷۲/ البرهان
۱ -۳
(بقره/ ۵۶)

العسکری (علیه السلام)- بَعَثْنَا أَسْلَافَکُمْ.

امام عسکری (علیه السلام) [ای یهودیان!] ما گذشتگان شما را [پس از آنکه میراندیم مجدداً در همین دنیا] برانگیختیم [و زنده‌کردیم].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۷۰
بحارالأنوار، ج۱۳، ص۲۳۵/ الإمام العسکری، ص۲۵۶

پس از مرگتان

۲ -۱
(بقره/ ۵۶)

العسکری (علیه السلام)- أَیْ مِنْ بَعْدِ مَوْتِ أَسْلَافِکُمْ.

امام عسکری (علیه السلام) پس از مرگ پیشینیانتان، [مجدّداَ آن‌ها را] برانگیختم.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۷۰
بحارالأنوار، ج۱۳، ص۲۳۵/ الإمام العسکری، ص۲۵۶
۲ -۲
(بقره/ ۵۶)

الرّضا (علیه السلام)- فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَهًُْ فَاحْتَرَقُوا عَنْ آخِرِهِمْ وَ بَقِیَ مُوسَی (علیه السلام) وَحِیداً فَقَالَ: یَا رَبِّ! إِنِّی اخْتَرْتُ سَبْعِینَ رَجُلًا مِنْ بَنِی‌إِسْرَائِیلَ فَجِئْتُ بِهِمْ وَ أَرْجِعُ وَحْدِی فَکَیْفَ یُصَدِّقُنِی قَوْمِی بِمَا أُخْبِرُهُمْ بِهِ فَلَوْ شِئْتَ أَهْلَکْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِیَّایَ أَ تُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا فَأَحْیَاهُمُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ مِنْ بَعْدِ مَوْتِهِمْ.

امام رضا (علیه السلام) صاعقه‌ای آن‌ها را گرفته و همگی سوختند. موسی (علیه السلام) تنها ماند. فرمود: «خدایا من هفتاد نفر از بنی‌اسرائیل را انتخاب کرده و آوردم و حال تنها برگردم!؟ چگونه قوم من حرف مرا قبول کنند؟ [خداوندا تو حکیمی] و اگر اراده می‌کردی، پیش از این نیز می‌توانستی من و آن‌ها را هلاک کنی [امّا] آیا تو ما را به خاطر عملکرد سفیهان و بی‌خردان ما (آنها که از روی بی‌خردی طلب دیدن خدا کردند) هلاک می‌کنی»؟! خداوند نیز پس از مرگ، آن‌ها را زنده کرد.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۷۰
بحارالأنوار، ج۱۰، ص۳۰۵/ بحارالأنوار، ج۱۳، ص۲۲۶/ المناقب، ج۴، ص۳۵۲

شاید شما شکرگزاری کنید

۳ -۱
(بقره/ ۵۶)

العسکری (علیه السلام)- أَیْ لَعَلَّ أَسْلَافَکُمْ یَشْکُرُونَ الْحَیَاهًَْ الَّتِی فِیهَا یَتُوبُونَ وَ یَقْلَعُونَ وَ إِلَی رَبِّهِمْ یُنِیبُونَ لَمْ یُدِمْ عَلَیْهِمْ ذَلِکَ الْمَوْتَ فَیَکُونَ إِلَی النَّارِ مَصِیرُهُمْ وَ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ.

امام عسکری (علیه السلام) شاید گذشتگان شما شکرگزار زندگی [دوباره‌ای که به آن‌ها داده‌شد] باشند که بتوانند در آن، توبه کرده و [وابستگی به] دنیا را ترک گویند، و به‌سوی پروردگارشان بازگردند [و توبه کنند]؛ که اگر آن مرگ ادامه داشت [و خدا زنده‌شان نمی‌کرد، به سبب گناهشان] حتماً کارشان به جهنّم ختم می‌شد و تا ابد در آنجا می‌ماندند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۳۷۰
بحارالأنوار، ج۱۳، ص۲۳۵/ الإمام العسکری، ص۲۵۶
بیشتر
بقره
همه
مقدمه
۱
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲
۱۳
۱۴
۱۵
۱۶
۱۷
۱۸
۱۹
۲۰
۲۱
۲۲
۲۳
۲۴
۲۵
۲۶
۲۷
۲۸
۲۹
۳۰
۳۱
۳۲
۳۳
۳۴
۳۵
۳۶
۳۷
۳۸
۳۹
۴۰
۴۱
۴۲
۴۳
۴۴
۴۵
۴۶
۴۷
۴۸
۴۹
۵۰
۵۱
۵۲
۵۳
۵۴
۵۵
۵۶
۵۷
۵۸
۵۹
۶۰
۶۱
۶۲
۶۳
۶۴
۶۵
۶۶
۶۷
۶۸
۶۹
۷۰
۷۱
۷۲
۷۳
۷۴
۷۵
۷۶
۷۷
۷۸
۷۹
۸۰
۸۱
۸۲
۸۳
۸۴
۸۵
۸۶
۸۷
۸۸
۸۹
۹۰
۹۱
۹۲
۹۳
۹۴
۹۵
۹۶
۹۷
۹۸
۹۹
۱۰۰
۱۰۱
۱۰۲
۱۰۳
۱۰۴
۱۰۵
۱۰۶
۱۰۷
۱۰۸
۱۰۹
۱۱۰
۱۱۱
۱۱۲
۱۱۳
۱۱۴
۱۱۵
۱۱۶
۱۱۷
۱۱۸
۱۱۹
۱۲۰
۱۲۱
۱۲۲
۱۲۳
۱۲۴
۱۲۵
۱۲۶
۱۲۷
۱۲۸
۱۲۹
۱۳۰
۱۳۱
۱۳۲
۱۳۳
۱۳۴
۱۳۵
۱۳۶
۱۳۷
۱۳۸
۱۳۹
۱۴۰
۱۴۱
۱۴۲
۱۴۳
۱۴۴
۱۴۵
۱۴۶
۱۴۷
۱۴۸
۱۴۹
۱۵۰
۱۵۱
۱۵۲
۱۵۳
۱۵۴
۱۵۵
۱۵۶
۱۵۷
۱۵۸
۱۵۹
۱۶۰
۱۶۱
۱۶۲
۱۶۳
۱۶۴
۱۶۵
۱۶۶
۱۶۷
۱۶۸
۱۶۹
۱۷۰
۱۷۱
۱۷۲
۱۷۳
۱۷۴
۱۷۵
۱۷۶
۱۷۷
۱۷۸
۱۷۹
۱۸۰
۱۸۱
۱۸۲
۱۸۳
۱۸۴
۱۸۵
۱۸۶
۱۸۷
۱۸۸
۱۸۹
۱۹۰
۱۹۱
۱۹۲
۱۹۳
۱۹۴
۱۹۵
۱۹۶
۱۹۷
۱۹۸
۱۹۹
۲۰۰
۲۰۱
۲۰۲
۲۰۳
۲۰۴
۲۰۵
۲۰۶
۲۰۷
۲۰۸
۲۰۹
۲۱۰
۲۱۱
۲۱۲
۲۱۳
۲۱۴
۲۱۵
۲۱۶
۲۱۷
۲۱۸
۲۱۹
۲۲۰
۲۲۱
۲۲۲
۲۲۳
۲۲۴
۲۲۵
۲۲۶
۲۲۷
۲۲۸
۲۲۹
۲۳۰
۲۳۱
۲۳۲
۲۳۳
۲۳۴
۲۳۵
۲۳۶
۲۳۷
۲۳۸
۲۳۹
۲۴۰
۲۴۱
۲۴۲
۲۴۳
۲۴۴
۲۴۵
۲۴۶
۲۴۷
۲۴۸
۲۴۹
۲۵۰
۲۵۱
۲۵۲
۲۵۳
۲۵۴
۲۵۵
۲۵۶
۲۵۷
۲۵۸
۲۵۹
۲۶۰
۲۶۱
۲۶۲
۲۶۳
۲۶۴
۲۶۵
۲۶۶
۲۶۷
۲۶۸
۲۶۹
۲۷۰
۲۷۱
۲۷۲
۲۷۳
۲۷۴
۲۷۵
۲۷۶
۲۷۷
۲۷۸
۲۷۹
۲۸۰
۲۸۱
۲۸۲
۲۸۳
۲۸۴
۲۸۵
۲۸۶