آیه ۸۰ - سوره بقره

آیه وَ قالُوا لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلاَّ أَيَّاماً مَعْدُودَةً قُلْ أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللهِ عَهْداً فَلَنْ يُخْلِفَ اللهُ عَهْدَهُ أَمْ تَقُولُونَ عَلَى اللهِ ما لا تَعْلَمُونَ [80]

و گفتند: «هرگز آتش دوزخ، جز چند روزى به ما نخواهد رسيد». بگو: «آيا پيمانى از خدا گرفته‌ايد؟! ‌ كه خداوند هرگز از پيمانش تخلّف نمی‌ورزد ‌ يا چيزى را كه نمى‌دانيد به خدا نسبت مى‌دهيد»؟!

و گفتند

۱ -۱
(بقره/ ۸۰)

العسکری (علیه السلام)- یُعْنَی الْیَهُودُ الْمُصِرُّونَ الْمُظْهِرُونَ لِلْإِیمَانِ الْمُسِرُّونَ لِلنِّفَاقِ الْمُدْبِرُونَ عَلَی رَسُولِ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ ذَوِیهِ بِمَا یَظُنُّونَ أَنَّ فِیهِ عَطَبُهُمْ.

امام عسکری (علیه السلام) یعنی یهودیانی که در گنهکاری، ثابت‌قدم و در ایمان، ظاهرساز و از دورویی، شادمان بودند و به گمان خود برای نابودی رسول‌خدا (و خاندانش دسیسه می‌کردند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۷۸
بحارالأنوار، ج۸، ص۳۰۰/ بحارالأنوار، ج۹، ص۳۱۹/ بحارالأنوار، ج۶۷، ص۱۶۸/ الإمام العسکری، ص۳۰۳/ البرهان؛ فیه: «للشقاوهًْ»زیادهًْ
۱ -۲
(بقره/ ۸۰)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَالَ بَنُوإِسْرَائِیلَ.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) بنی‌اسرائیل [این سخنان را] گفتند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۷۸
بحارالأنوار، ج۹، ص۱۷۹/ القمی، ج۱، ص۵۰/ نورالثقلین
۱ -۳
(بقره/ ۸۰)

ابن عباس (رحمة الله علیه)- یَهُود.

ابن‌عباس (رحمة الله علیه) قوم یهود [این سخنان را گفتند].

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۸۰
بحرالعرفان

«هرگز آتش دوزخ، جز چند روزی به ما نخواهد رسید»

۲ -۱
(بقره/ ۸۰)

العسکری (علیه السلام)- وَ ذَلِکَ أَنَّهُ کَانَ لَهُمْ أَصْهَارٌ وَ إِخْوَهًُْ رَضَاعٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ یُسِرُّونَ کُفْرَهُمْ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ صَحْبِهِ وَ إِنْ کَانُوا بِهِ عَارِفِینَ صِیَانَهًًْ لَهُمْ لِأَرْحَامِهِمْ وَ أَصْهَارِهِمْ لَمَّا قَالَ لَهُمْ هَؤُلَاءِ لِمَ تَفْعَلُونَ هَذَا النِّفَاقَ الَّذِی تَعْلَمُونَ أَنَّکُمْ بِهِ عِنْدَ اللَّهِ مَسْخُوطٌ عَلَیْکُمْ مُعَذَّبُونَ أَجَابَهُمْ هَؤُلَاءِ الْیَهُودُ بِأَنَّ مُدَّهًَْ ذَلِکَ الْعَذَابِ الَّذِی نُعَذَّبَ بِهِ لِهَذِهِ الذُّنُوبِ أَیَّامٌ مَعْدُودَهًٌْ تَنْقَضِی ثُمَّ نَصِیرُ بَعْدَهُ فِی النِّعْمَهًِْ فِی الْجِنَانِ وَ لَا نَسْتَعْجِلُ الْمَکْرُوهَ فِی الدُّنْیَا لِلْعَذَابِ الَّذِی هُوَ بِقَدْرِ أَیَّامِ ذُنُوبِنَا فَإِنَّهَا تَفْنَی وَ تَنْقَضِی وَ یَکُونُ قَدْ حَصَّلْنَا لَذَّاتِ الْحُرِّیَّهًِْ مِنَ الْخِدْمَهًِْ وَ لَذَّاتِ نِعْمَهًِْ الدُّنْیَا ثُمَّ لَا نُبَالِی بِمَا یُصِیبُنَا بَعْدُ فَإِنَّهُ إِذَا لَمْ یَکُنْ دَائِماً فَکَأَنَّهُ قَدْ فَنِیَ.

امام عسکری (علیه السلام) زیرا آن‌ها دامادها و برادران رضاعی در میان مسلمانان دارند و کفرشان را از محمّد (و یاران او پنهان می‌کنند. خویشاوندان آن‌ها هم می‌دانند که آن‌ها منافق هستند ولی به‌خاطر خویشاوندی آن را اظهار نمی‌کنند؛ امّا در نهان به ایشان می‌گویند: «چرا در نفاق زندگی می‌کنید و خود را در معرض خشم و غضب خداوند قرارداده‌اید و خویشتن را مستحقّ عذاب ساخته‌اید»؟ آن‌ها می‌گویند: «مدّت آن عذاب خیلی کم است و چند روزی بیش نیست. آن ایّام اندک خواهدگذشت و ما بعد از آن وارد بهشت خواهیم‌شد و از نعمت‌های آنجا برخوردار خواهیم‌گردید؛ ما خود را در دنیا گرفتار مشکلات نمی‌کنیم؛ تا چند روزی در آن جهان دچار عذاب نشویم. آن عذاب‌ها پایان خواهندگرفت و ما هم به لذّت آزادی و کامجوئی در دنیا و سودبردن از نعمت‌های آن مشغول می‌گردیم. پس از آن هم هرچه می‌خواهد پیش آید. ما باکی و ترسی از آن‌ها نخواهیم‌داشت؛ زیرا آن عذاب‌ها دائمی نیستند».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۸۰
بحارالأنوار، ج۸، ص۳۰۰/ بحارالأنوار، ج۹، ص۳۱۹/ بحارالأنوار، ج۶۷، ص۱۶۸/ الإمام العسکری، ص۳۰۳/ البرهان
۲ -۲
(بقره/ ۸۰)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- لَنْ نُعَذَّبَ إِلَّا الْأَیَّامَ الْمَعْدُودَاتِ الَّتِی عَبَدْنَا فِیهَا الْعِجْلَ.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) ما عذاب نخواهیم‌شد؛ مگر به قدر همان چند روزی که گوساله‌پرست بودیم.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۸۰
بحارالأنوار، ج۹، ص۱۷۹/ القمی، ج۱، ص۵۰/ نورالثقلین

بگو: «آیا پیمانی از خدا گرفته‌اید؟! [که خداوند هرگز از پیمانش تخلّف نمی‌ورزد]

۳ -۱
(بقره/ ۸۰)

العسکری (علیه السلام)- قُلْ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللهِ عَهْداً أَنَّ عَذَابَکُمْ عَلَی کُفْرِکُمْ بِمُحَمَّدٍ (صلی الله علیه و آله) وَ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ دَفْعِکُمْ لِآیَاتِهِ فِی نَفْسِهِ وَ فِی عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ سَائِرِ خُلَفَائِهِ وَ أَوْلِیَائِهِ مُنْقَطِعٌ غَیْرُ دَائِمٍ بَلْ مَا هُوَ إِلَّا عَذَابٌ دَائِمٌ لَا نَفَادَ لَهُ فَلَا تَجْتَرُّوا عَلَی الْآثَامِ وَ الْقَبَائِحِ مِنَ الْکُفْرِ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِوَلِیِّهِ الْمَنْصُوبِ بَعْدَهُ عَلَی أُمَّتِهِ لِیَسُوسُهُمْ وَ یَرْعَاهُمْ سِیَاسَهًَْ الْوَالِدِ الشَّفِیقِ الرَّحِیمِ الْکَرِیمِ لِوَلَدِهِ وَ رِعَایَهًَْ الْحَدِبِ الْمُشْفِقِ عَلَی خَاصَّتِهِ.

امام عسکری (علیه السلام) ای محمّد (! [به یهود] بگو: «آیا از خدا پیمان‌گرفته‌اید؟! بر اینکه عذاب شما به‌خاطر کفر به محمّد (و وصیّ او و جانشینانش کم و معدود است نه [چنین نیست]؛ بلکه عذابی دائم و جاوید در ازای انجام گناهان و افعال زشت و کفر به خدا و رسولش و ولیّ خدا [در انتظار شماست] همان ولیّ خدا که بعد از پیامبرش منصوب شد تا رهبری و هدایت امّت پیامبر (را برعهده بگیرد؛ [رهبری‌کردنی] همانند هدایت‌کردن یک پدر دلسوز، مهربان و بزرگوار نسبت به فرزندش و مانند راهنمایی مرد دلسوز و مهربان بر افراد خانواده‌ی خود.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۸۰
بحارالأنوار، ج۸، ص۳۰۰/ بحارالأنوار، ج۹، ص۳۱۹/ بحارالأنوار، ج۶۷، ص۱۶۸ و الإمام العسکری، ص۳۰۳ و البرهان؛ فیهم: «و علیّ محذوف»
۳ -۲
(بقره/ ۸۰)

علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَقَالَ اللَّهُ تَعَالَی قُلْ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) أَتَّخَذْتُمْ عِنْدَ اللهِ عَهْداً.

علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه) خداوند فرمود: ای محمّد (! بگو از خدا پیمان‌گرفته‌اید [که شما را عذاب نکند ای یهودیان]؟!

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۸۰
بحارالأنوار، ج۹، ص۱۷۹/ القمی، ج۱، ص۵۰؛ فیه: «و قالوا لن تمسنا النار الّا ایّامامعدودهًْ» زیادهًْ/ نورالثقلین

یا چیزی را که نمی‌دانید به خدا نسبت می‌دهید

۴ -۱
(بقره/ ۸۰)

العسکری (علیه السلام)- فَکَذَلِکَ أَنْتُمْ بِمَا تَدَّعُونَ مِنْ فَنَاءِ عَذَابِ ذُنُوبِکُمْ هَذِهِ فِی حِرْزٍ أَمْ تَقُولُونَ عَلَی اللهِ ما لا تَعْلَمُونَ أَتَّخَذْتُمْ عَهْداً أَمْ تَقُولُونَ جَهْلًا بَلْ أَنْتُمْ فِی أَیِّهِمَا ادَّعَیْتُمْ کَاذِبُون.

امام عسکری (علیه السلام) شما یا به گفته‌ی خود از این عذاب در امان هستید و عذابتان ناپایدار خواهدبود و یا آنچه که نمی‌دانید به خدا نسبت‌داده‌اید؛ شما یا از خدا در این مورد، عهدی‌گرفته‌اید و یا از روی نادانی این حرف‌ها را می‌زنید. به هرحال هرکدام از این حرف‌ها را که بگویید، دروغ‌گو هستید.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱، ص۴۸۲
بحارالأنوار، ج۸، ص۳۰۰/ بحارالأنوار، ج۹، ص۳۱۹؛ فیه: «اتخذتم عهدا ام تقولون جهلا»محذوفٌ/ بحارالأنوار، ج۶۷، ص۱۶۸ و الإمام العسکری، ص۳۰۳ و البرهان؛ فیهما: «جهلا» محذوفٌ
بیشتر
بقره
همه
مقدمه
۱
۲
۳
۴
۵
۶
۷
۸
۹
۱۰
۱۱
۱۲
۱۳
۱۴
۱۵
۱۶
۱۷
۱۸
۱۹
۲۰
۲۱
۲۲
۲۳
۲۴
۲۵
۲۶
۲۷
۲۸
۲۹
۳۰
۳۱
۳۲
۳۳
۳۴
۳۵
۳۶
۳۷
۳۸
۳۹
۴۰
۴۱
۴۲
۴۳
۴۴
۴۵
۴۶
۴۷
۴۸
۴۹
۵۰
۵۱
۵۲
۵۳
۵۴
۵۵
۵۶
۵۷
۵۸
۵۹
۶۰
۶۱
۶۲
۶۳
۶۴
۶۵
۶۶
۶۷
۶۸
۶۹
۷۰
۷۱
۷۲
۷۳
۷۴
۷۵
۷۶
۷۷
۷۸
۷۹
۸۰
۸۱
۸۲
۸۳
۸۴
۸۵
۸۶
۸۷
۸۸
۸۹
۹۰
۹۱
۹۲
۹۳
۹۴
۹۵
۹۶
۹۷
۹۸
۹۹
۱۰۰
۱۰۱
۱۰۲
۱۰۳
۱۰۴
۱۰۵
۱۰۶
۱۰۷
۱۰۸
۱۰۹
۱۱۰
۱۱۱
۱۱۲
۱۱۳
۱۱۴
۱۱۵
۱۱۶
۱۱۷
۱۱۸
۱۱۹
۱۲۰
۱۲۱
۱۲۲
۱۲۳
۱۲۴
۱۲۵
۱۲۶
۱۲۷
۱۲۸
۱۲۹
۱۳۰
۱۳۱
۱۳۲
۱۳۳
۱۳۴
۱۳۵
۱۳۶
۱۳۷
۱۳۸
۱۳۹
۱۴۰
۱۴۱
۱۴۲
۱۴۳
۱۴۴
۱۴۵
۱۴۶
۱۴۷
۱۴۸
۱۴۹
۱۵۰
۱۵۱
۱۵۲
۱۵۳
۱۵۴
۱۵۵
۱۵۶
۱۵۷
۱۵۸
۱۵۹
۱۶۰
۱۶۱
۱۶۲
۱۶۳
۱۶۴
۱۶۵
۱۶۶
۱۶۷
۱۶۸
۱۶۹
۱۷۰
۱۷۱
۱۷۲
۱۷۳
۱۷۴
۱۷۵
۱۷۶
۱۷۷
۱۷۸
۱۷۹
۱۸۰
۱۸۱
۱۸۲
۱۸۳
۱۸۴
۱۸۵
۱۸۶
۱۸۷
۱۸۸
۱۸۹
۱۹۰
۱۹۱
۱۹۲
۱۹۳
۱۹۴
۱۹۵
۱۹۶
۱۹۷
۱۹۸
۱۹۹
۲۰۰
۲۰۱
۲۰۲
۲۰۳
۲۰۴
۲۰۵
۲۰۶
۲۰۷
۲۰۸
۲۰۹
۲۱۰
۲۱۱
۲۱۲
۲۱۳
۲۱۴
۲۱۵
۲۱۶
۲۱۷
۲۱۸
۲۱۹
۲۲۰
۲۲۱
۲۲۲
۲۲۳
۲۲۴
۲۲۵
۲۲۶
۲۲۷
۲۲۸
۲۲۹
۲۳۰
۲۳۱
۲۳۲
۲۳۳
۲۳۴
۲۳۵
۲۳۶
۲۳۷
۲۳۸
۲۳۹
۲۴۰
۲۴۱
۲۴۲
۲۴۳
۲۴۴
۲۴۵
۲۴۶
۲۴۷
۲۴۸
۲۴۹
۲۵۰
۲۵۱
۲۵۲
۲۵۳
۲۵۴
۲۵۵
۲۵۶
۲۵۷
۲۵۸
۲۵۹
۲۶۰
۲۶۱
۲۶۲
۲۶۳
۲۶۴
۲۶۵
۲۶۶
۲۶۷
۲۶۸
۲۶۹
۲۷۰
۲۷۱
۲۷۲
۲۷۳
۲۷۴
۲۷۵
۲۷۶
۲۷۷
۲۷۸
۲۷۹
۲۸۰
۲۸۱
۲۸۲
۲۸۳
۲۸۴
۲۸۵
۲۸۶