آیه لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَد [1]
قسم به اين شهر مقدّس [مكّه]،
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ وَ الْبَلَدُ مَکَّهًُْ.
علی‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ؛ منظور از بلد، مکّه است.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ یُونُسَ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ قَالَ أُعَظِّمُ إِثْمَ مَنْ یَحْلِفُ بِهَا قَالَ وَ کَانَ أَهْلُ الْجَاهِلِیَّهًِْ یُعَظِّمُونَ الْحَرَمَ وَ لَا یُقْسِمُونَ بِهِ یَسْتَحِلُّونَ حُرْمَهًَْ اللَّهِ فِیهِ وَ لَا یَعْرِضُونَ لِمَنْ کَانَ فِیهِ وَ لَا یُخْرِجُونَ مِنْهُ دَابَّهًًْ فَقَالَ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی لا أُقْسِمُ بِهذَا الْبَلَدِ وَ أَنْتَ حِلٌّ بِهذَا الْبَلَدِ وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ قَالَ یُعَظِّمُونَ الْبَلَدَ أَنْ یَحْلِفُوا بِهِ وَ یَسْتَحِلُّونَ فِیهِ حُرْمَهًَْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله).
امام باقر (علیه السلام)- یونس از یکی از شیعیان نقل کرده است: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی کلام خداوند متعال: لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ *وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ پرسیدم. ایشان (علیه السلام) فرمود: «گناه، کسانی را که به آن سوگند می خورند، بزرگ می‌شمارد. اهل جاهلیّت، مکّه را بزرگ می داشتند و به آن سوگند نمی خوردند و حرمت خداوند را در آن پاس می داشتند و به کسی که در آن بود متعرّض نمی شدند و هیچ جنبنده ای را از آن بیرون نمی‌کردند، پس خداوند تبارک‌وتعالی فرمود: لَا أُقْسِمُ بِهَذَا الْبَلَدِ * وَأَنتَ حِلٌّ بِهَذَا الْبَلَدِ * وَ وَالِدٍ وَمَا وَلَدَ، آنان این شهر را بزرگ‌تر از آن می شمارند که بخواهند به آن سوگند بخورند، حال آنکه حرمت خون رسول خدا (صلی الله علیه و آله) را در آن حلال میشمارند».