آیه جَزاؤُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْري مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدينَ فيها أَبَداً رَضِيَ اللهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِكَ لِمَنْ خَشِيَ رَبَّهُ [8]
پاداش آنها نزد پروردگارشان باغ‌هاي جاويدان بهشتي است كه نهرها از پاي درختانش جاري است; هميشه در آن مي مانند; [هم] خدا از آنها خشنود است و [هم] آنها از او; و اين [مقام والا] براي كسي است كه از [مخالفت] پروردگارش بترسد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی حَمْزَهًَْ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) یَقُولُ إِذَا قَالَ الْمُؤْمِنُ لِأَخِیهِ أُفٍّ خَرَجَ مِنْ وَلَایَتِه ... أَنْتُمْ أَهْلُ الرِّضَا عَنِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ بِرِضَاهُ عَنْکُمْ وَ الْمَلَائِکَهًُْ إِخْوَانُکُمْ فِی الْخَیْرِ فَإِذَا جُهِدْتُمُ ادْعُوا وَ إِذَا غَفَلْتُمُ اجْهَدُوا وَ أَنْتُمْ خَیْرُ الْبَرِیَّهًِْ دِیَارُکُمْ لَکُمْ جَنَّهًٌْ وَ قُبُورُکُمْ لَکُمْ جَنَّهًٌْ لِلْجَنَّهًِْ خُلِقْتُمْ وَ فِی الْجَنَّهًِْ نَعِیمُکُمْ وَ إِلَی الْجَنَّهًِْ تَصِیرُونَ.
امام صادق (علیه السلام)- ابوحمز گوید: از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: «زمانی که مؤمن به برادرش گوید: اف بر او از ولایت خارج شد... شما از خداوند به خاطر خشنودی او از شما، خشنود هستید. و ملائکه برادران شما در خیر هستند. هنگامی که تلاش کردید، فراخوانید و هنگامی که غافل شدید تلاش کنید. شما بهترین مخلوقات خداوند متعال هستید. جایگاه شما بهشت است و قبور شما برایتان بهشت است. برای بهشت خلق شدید. در بهشت نعمت داده می‌شوید. و به بهشت باز می‌گردید.
الصّادق (علیه السلام)- اللَّهُ رَاضٍ عَنِ الْمُؤْمِنِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهًِْ وَ الْمُؤْمِنُ وَ إِنْ کَانَ رَاضِیاً عَنِ اللَّهِ فَإِنَّ فِی قَلْبِهِ مَا فِیهِ لِمَا یَرَی فِی هَذِهِ الدُّنْیَا مِنَ التَّمْحِیصِ فَإِذَا عَایَنَ الثَّوَابَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ رَضِیَ عَنِ اللَّهِ الْحَقِّ حَقَّ الرِّضَا وَ هُوَ قَوْلُهُ وَ رَضُوا عَنْهُ.
امام صادق (علیه السلام)- خداوند در دنیا و آخرت از مؤمن خشنود است و اگر مؤمن از خداوند خشنود باشد، در دلش به خاطر پیرایشی که در این دنیا دیده، آن چه باشد که [از شکوه، تنه] در آن است و چون روز قیامت به پاداش خود بنگرد، از خداوندِ حق، آن چنان که حقّ خشنودی اوست، خشنود شود و این کلام خداوند متعال است که فرمود: وَرَضُوا عَنْهُ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ یُرِیدُ رِضَی أَعْمَالِهِمْ وَ رَضُوا عَنْهُ رَضُوا بِثَوَابِ اللَّهِ.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- رَّضِیَ اللهُ عَنْهُمْ؛ یعنی از کردارشان خشنود است وَرَضُوا عَنْهُ؛ از پاداش خداوند خشنودند.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- رَضِیَ اللهُ عَنْ عَلِیٍّ (علیه السلام) وَ أَهْلِ وَلَایَتِهِ هُمُ الْمَخْصُوصُونَ بِرَحْمَهًِْ اللَّهِ الْمُلَبَّسُونَ نُورَ اللَّهِ الْمُقَرَّبُونَ إِلَی اللَّهِ طُوبَی لَهُمْ ثُمَّ طُوبَی یَغْبِطُهُمُ الْخَلَائِقُ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ بِمَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- خداوند از علی (علیه السلام) و پیروان ولایت او راضی و خوشنود باد که که آن ها مختص به رحمت خداوند و پوشیده از نور خدایند و مقرّبان درگاه حق؛ خوشا به حالشان و باز هم خوشا به حالشان، خلایق در روز قیامت به خاطر منزلتی که نزد پروردگارشان دارند، به ایشان غبطه می خورند.
الصّادق (علیه السلام)- وَ قَوْلُهُ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ أَیْ أَطَاعَ رَبَّه.
امام صادق (علیه السلام)- ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ؛ یعنی از پروردگارش فرمان برد.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ عَبْدِ اللَّهِ‌بْنِ‌مَسْعُودٍ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) أَنَّهُ قَال عَلَیْکَ بِخَشْیَهًِْ اللَّهِ وَ أَدَاءِ الْفَرَائِضِ فَإِنَّهُ یَقُولُ هُوَ أَهْلُ التَّقْوی وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَهًِْ وَ یَقُولُ رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ لَی أَنْ قَالَ یَا ابْنَ مَسْعُودٍ اخْشَ اللَّهَ تَعَالَی بِالْغَیْبِ کَأَنَّکَ تَرَاهُ فَإِنْ لَمْ تَکُنْ تَرَاهُ فَإِنَّهُ یَرَاکَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَی مَنْ خَشِیَ الرَّحْمنَ بِالْغَیْبِ وَ جاءَ بِقَلْبٍ مُنِیبٍ ادْخُلُوها بِسَلامٍ ذلِکَ یَوْمُ الْخُلُودِ.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- عبدالله‌بن‌مسعود از پیامبر (صلی الله علیه و آله) نقل کرده است: ...بر تو باد ترس از خدا و ادای واجبات که خداوند می‌فرماید: هُوَ أَهْلُ التَّقْوی وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ؛ او اهل تقوا و اهل آمرزش است. (مدّثّر/۵۶). و می‌فرماید: رَضِیَ اللهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ، ... ای پسر مسعود! در نهان از خدا بترس، چنانکه گویی او را می‌بینی که اگر تو او را نمی‌بینی او که تو را می‌بیند که می‌فرماید: آن کس که از خداوند رحمان در نهان بترسد و با قلبی پرانابه در محضر او حاضر شود! [به آنان گفته می‌شود:] به سلامت وارد بهشت شوید، امروز روز جاودانگی است! (ق/۳۴-۳۳)
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- ذلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ یُرِیدُ مَنْ خَافَ رَبَّهُ وَ تَنَاهَی عَنْ مَعَاصِی اللَّهِ تَعَالَی.
علیبنابراهیم (رحمة الله علیه)- ذَلِکَ لِمَنْ خَشِیَ رَبَّهُ یعنی کسی که از پروردگارش می‌ترسد و از معاصی خداوند نهی می‌کند.