آیه وَ إِذا ما أُنْزِلَتْ سُورَةٌ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلى بَعْضٍ هَلْ يَراكُمْ مِنْ أَحَدٍ ثُمَّ انْصَرَفُوا صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لا يَفْقَهُونَ [127]
و هنگامى‌كه سوره‌اى نازل مى‌شود، بعضى از آن‌ها (منافقان ) به يكديگر نگاه مى‌كنند [و مى‌گويند]: آيا كسى شما را مى‌بيند؟ سپس منصرف مى‌شوند [و از حضور پيامبر بيرون مى‌روند]، خداوند دل‌هايشان را [از حق] منصرف ساخته؛ چرا كه آن‌ها، گروهى هستند كه نمى‌فهمند [و بى‌دانشند].
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- قَوْلُهُ نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ یَعْنِی الْمُنَافِقِینَ ثُمَّ انْصَرَفُوا أَیْ تَفَرَّقُوا صَرَفَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ عَنِ الْحَقِّ إِلَی الْبَاطِلِ بِاخْتِیَارِهِمُ الْبَاطِلَ عَلَی الْحَقِّ.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- نَظَرَ بَعْضُهُمْ إِلی بَعْضٍ؛ یعنی منافقین. ثُمَّ انْصَرَفُوا؛ یعنی متفرّق می‌شوند. صَرَفَ اللهُ قُلُوبَهُمْ؛ خدا دل‌هایشان را از حق برمی‌گرداند و باطل را بر حق ترجیح می‌دهند.