آیه وَ ما هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنينٍ [24]
و او نسبت به آنچه از طريق وحي دريافت داشته بخل ندارد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ ... وَ ما هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِینٍ قَالَ وَ مَا هُوَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی عَلَی نَبِیِّهِ بِغَیْبِهِ بِضَنِینٍ عَلَیْهِ.
امام صادق (علیه السلام)- وَ مَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِینٍ منظور این است که خداوند عزّوجلّ نسبت به پیامبر خویش (صلی الله علیه و آله) در امر غیب (رساندن وحی) بخیل نبود.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ مَا هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِینٍ أَیْ لَیْسَ هُوَ عَلَی وَحْیِ اللَّهِ وَ مَا یُخْبَرُ بِهِ مِنَ الْأَخْبَارِ بِمُتَّهَمٍ فَإِنَّ أَحْوَالَهُ نَاطِقَهًٌْ بِالصِّدْقِ وَ الْأَمَانَهًِْ.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ ما هُوَ عَلَی الْغَیْبِ بِضَنِین یعنی اینکه (به غیب بخیل نیست) که آنچه را خدا به او تعلیم دهد به پیغمبران نرساند.