آیه كُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنيئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِي الْأَيَّامِ الْخالِيَةِ [24]
[و به آنان گفته مى‌شود]: بخوريد و بياشاميد گوارا باد بر شما، اين‌ها در برابر اعمالى است كه در ايام گذشته انجام داديد!
أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- یُنَادِی مُنَادٍ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ مِنْ نَاحِیَهًِْ الْمَشْرِقِ عِنْدَ طُلُوعِ الشَّمْسِ یَا أَهْلَ الْهُدَی اجْتَمِعُوا وَ یُفَرَّقُ بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِلِ بِخُرُوجِ دَابَّهًِْ الْأَرْض وَ یَسِیرُ الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ بِرَایَهًِْ الْهُدَی وَ السَّیْفِ ذِی الْفَقَارِ ... فَیَوْمَئِذٍ تَأْوِیلُ هَذِهِ الْآیَهًِْ یُغْنِ اللَّهُ کُلًّا مِنْ سَعَتِهِ وَ تُخْرِجُ لَهُمُ الْأَرْضُ کُنُوزَهَا وَ یَقُولُ الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) کُلُوا هَنِیئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیَّامِ الْخالِیَةِ فَالْمُسْلِمُونَ یَوْمَئِذٍ أَهْلُ صَوَابٍ لِلدِّینِ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلَامِ فَیَوْمَئِذٍ تَأْوِیلُ هَذِهِ الْآیَهًِْ وَ جاءَ رَبُّکَ وَ الْمَلَکُ صَفًّا صَفًّا.
امیرالمؤمنین (علیه السلام)- [در آستانه‌ی ظهور امام زمان (علیه السلام)] در ماه رمضان هنگام طلوع خورشید ندادهنده‌ای از طرف مشرق ندا می‌دهد: «ای اهل هدایت جمع شوید»! و با بیرون آمدن جنبنده‌ی زمین [موریانه]. (سبأ/۱۴) بین حقّ و باطل جدا می‌شود و بزرگ‌ترین راستگو با پرچم هدایت و شمشیر ذوالفقار حرکت می‌کند ... در این روز است تأویل و تفسیر این آیه خداوند که هرکدام از آن‌ها را با گشایش و فضل خویش، بی‌نیاز می‌کند. و زمین گنج‌هایش را برای آن‌ها بیرون می‌آورد و قائم (علیه السلام) می‌فرماید: کُلُوا هَنِیئاً بِما أَسْلَفْتُمْ فِی الْأَیّامِ الْخالِیَةِ. مسلمانان در این روز در دینداری درستکارند. به آن‌ها اجازه‌ی سخن‌گفتن داده شود و در این روز است تأویل و تفسیر این آیه: و فرمان پروردگارت فرا رسد و فرشتگان صف در صف حاضر شوند. (فجر/۲۲)».
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمِینِهِ إلی قَولِهِ الْخالِیَهًِْ هُوَ عَلِیُّ‌بنُ‌أَبِی‌طَالِب (علیه السلام).
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتَابَهُ بِیَمِینِهِ ... الخَالِیَةِ منظور، علیّ‌بن‌ابیطالب (علیه السلام) است.
الصّادق (علیه السلام)- الْأَیَّامِ الْخالِیَةِ أیَّامُ الصَّوْمِ فِی الدُّنْیَا.
امام صادق (علیه السلام)- الْأَیَّامِ الخَالِیَةِ منظور از روزهای گذشته، همان روزهایی است که در زندگی دنیایی روزه بودید.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- لَوْ عَلِمْتُمْ مَا لَکُمْ فِی رَمَضَانَ لَزِدْتُمْ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی شُکْراً إِذَا کَانَ أَوَّلُ لَیْلَهًٍْ مِنْهُ غَفَرَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لِأُمَّتِیَ الذُّنُوبَ کُلَّهَا ... وَ یَوْمُ خَمْسَهًٍْ وَ عِشْرِینَ بَنَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ لَکُمْ تَحْتَ الْعَرْشِ أَلْفَ قُبَّهًٍْ خَضْرَاءَ عَلَی رَأْسِ کُلِّ قُبَّهًٍْ خَیْمَهًٌْ مِنْ نُورٍ یَقُولُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی یَا أُمَّهًَْ أَحْمَدَ (صلی الله علیه و آله) أَنَا رَبُّکُمْ وَ أَنْتُمْ عَبِیدِی وَ إِمَائِی اسْتَظِلُّوا بِظِلِّ عَرْشِی فِی هَذِهِ الْقِبَابِ وَ کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئاً.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- اگر بدانید آنچه شما در ماه رمضان دارید برای خدا بیشتر شکر می‌کردید. شب اوّل خدا همه‌ی گناهان امّتم را از عیان و نهان بیامرزد ... [شب] بیست‌وپنجم خدای عزّوجلّ برای شما بنایی زیر عرش بسازد با هزار گنبد سبز که بر سر هر گنبد خیمه نوری می‌باشد. خدای عزّوجلّ می‌فرماید: «ای امّت محمّد (صلی الله علیه و آله)! منم پروردگار شما! شمایید بندگان و کنیزان من در این گنبدها! زیر سایه‌ی عرش من باشید؛ کُلُوا وَ اشْرَبُوا هَنِیئاً.