آیه الْمُلْكُ يَوْمَئِذٍ للهِ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ فَالَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ في جَنَّاتِ النَّعيمِ [56]
حكومت در آن روز از آنِ خداست و ميان آن‌ها داورى مى كند؛ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته انجام داده اند، در باغ هاى پرنعمت بهشتند.
الأئمّهًِْ ( قَالُوا یَا رَسُولَ اللهِ (صلی الله علیه و آله) هَؤُلَاءِ الَّذِینَ قُتِلُوا قَدْ عَلِمْنَا مَا أَعْطَاهُمُ اللَّهُ مِنَ الْخَیْرِ وَ نَحْنُ نُجَاهِدُ مَعَکَ کَمَا جَاهَدُوا، فَمَا لَنَا إِنْ مُتْنَا مَعَکَ فَأَنْزَلَ اللَّهُ هَاتَیْنِ الْآیَتَیْنِ.
ائمه ( روایت شده که اصحاب‌پیامبر (عرض کردند: «ای رسول‌خدا (! دانستیم خداوند به کسانی‌که [در رکاب شما] به شهادت رسیدند چه خیری عنایت فرموده‌است؛ ما نیز همچون آنان در رکاب شما جهاد می‌کنیم، حال اگر به مرگ طبیعی از دنیا برویم نزد خدا چه اجری خواهیم داشت»؟ در پاسخ آنان، خداوند این دو آیه را نازل فرمود.