آیه ۷ - سوره حج

آیه وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ لا رَيْبَ فيها وَ أَنَّ اللهَ يَبْعَثُ مَنْ فِي الْقُبُور [7]

و اينكه رستاخيز آمدنى است و شكّى در آن نيست و خداوند تمام كسانى را كه در قبرها هستند زنده مىكند.

۱
(حج/ ۷)

أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- أَنَّ أَمِیرَ‌الْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) عَلَّمَ أَصْحَابَهُ فِی مَجْلِسٍ وَاحِدٍ أَرْبَعَمِائَهًِْ بَابٍ مِمَّا یَصْلُحُ لِلْمُؤْمِنِ فِی دِینِهِ وَ دُنْیَاهُ قَالَ (علیه السلام) ... إِذَا قَالَ الْعَبْدُ فِی التَّشَهُّدِ فِی الْأَخِیرَتَیْنِ وَ هُوَ جَالِسٌ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیها وَ أَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ ثُمَّ أَحْدَثَ حَدَثاً فَقَدْ تَمَّتْ صَلَاتُه.

پیامبر ( عبداللَّهبنسلام از پیغمبر (پرسید:... «ای محمّد (! به من بگو به‌سوی چه چیز دعوت می‌کنی»؟ حضرت فرمود: «به اسلام و ایمان به خدا»! پرسید: «اسلام چیست»؟ فرمود: «گواهی‌دادن به اینکه خدایی جز خدای یگانه نیست و شریکی برای او وجود ندارد و اینکه محمّد (بنده و فرستاده‌ی اوست و [گواهی‌دادن به] اینکه رستاخیز آمدنی است و شکّی در آن نیست و خداوند تمام کسانی را که در قبرها هستند زنده می‌کند. عبداللَّهبنسلام عرض کرد: «ای محمد (! کلام درست و بر حقّی گفتی».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۵۸۲
بحارا لأنوار، ج۱۰، ص۱۰۸/ وسایل الشیعهًْ، ج۶، ص۴۱
۲
(حج/ ۷)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- سأَلَ عَبْدُ‌اللَّهِ‌بْنُ‌سَلَامٍ عن النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) ... یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) فَأَخْبِرْنِی إِلَی مَا تَدْعُو قَالَ إِلَی الْإِسْلَامِ وَ الْإِیمَانِ بِاللَّهِ قَالَ وَ مَا الْإِسْلَامُ قَالَ شَهَادَهًُْ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَنَّ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیها وَ أَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ قَالَ صَدَقْتَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله).

امام صادق ( از امام صادق (روایت است: [روزی] رسول خدا (به جبرئیل (فرمود: «ای جبرئیل! به من نشان بده چگونه خداوند متعال در روز قیامت، مردگان را زنده می‌کند». جبرئیل (گفت: «چنین خواهم کردن»؛ سپس [همراه پیامبر (] به قبرستان بنی‌ساعده رفته و بالای قبری ایستاد و خطاب به آن گفت: «به اذن خداوند بیرون بیا»! در این هنگام مردی از قبر بیرون آمد درحالی‌که سرش را با تکان‌دادن، از گرد و خاک پاک می‌کرد و فریاد واویلایش بلند بود. سپس جبرئیل (به او فرمان داد که [به قبرش] بازگردد و او نیز چنین کرد. آنگاه جبرئیل (بالای قبری دیگر رفت و خطاب به آن گفت: « «به اذن خداوند بیرون بیا»! در این هنگام جوانی از قبر بیرون آمد در حالی‌که سرش را با تکان‌دادن، از گرد و خاک پاک می‌کرد و می‌گفت: «گواهی می‌دهم که خدایی جز خدای یگانه نیست و شریکی برای او وجود ندارد و گواهی می‌دهم که محمد (بنده و فرستاده‌ی اوست و گواهی می‌دهم که أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لا رَیْبَ فِیها وَ أَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ». در این هنگام جبرئیل (گفت: «ای محمد (! مردگان در روز قیامت، این‌چنین زنده خواهند شد».

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۵۸۲
بحارا لأنوار، ج۹، ص۳۳۷
۳
(حج/ ۷)

الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) وَ آلِهِ لِجَبْرَئِیلَ: یَا جَبْرَئِیلُ، أَرِنِی کَیْفَ یَبْعَثُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی الْعِبَادَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ؟ قَالَ: نَعَمْ. فَخَرَجَ إِلَی مَقْبَرَهًِْ بَنِی سَاعِدَهًَْ، فَأَتَی قَبْراً فَقَالَ لَهُ: اخْرُجْ بِإِذْنِ اللَّهِ. فَخَرَجَ رَجُلٌ یَنْفُضُ رَأْسَهُ مِنَ التُّرَابِ، وَ هُوَ یَقُولُ: وَا لَهْفَاهْ وَ اللَّهْفُ هُوَ الثُّبُورُ ثُمَّ قَالَ: ادْخُلْ. فَدَخَلَ. ثُمَّ قَصَدَ بِهِ إِلَی قَبْرٍ آخَرَ فَقَالَ: اخْرُجْ بِإِذْنِ اللَّهِ. فَخَرَجَ شَابٌّ یَنْفُضُ رَأْسَهُ مِنَ التُّرَابِ، وَ هُوَ یَقُولُ: أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ، وَ أَشْهَدُ أَنَّ السَّاعَةَ آتِیَةٌ لَا رَیْبَ فِیهَا، وَ أَنَّ اللهَ یَبْعَثُ مَنْ فِی الْقُبُورِ. ثُمَّ قَالَ: هَکَذَا یُبْعَثُونَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ، یَا مُحَمَّد (صلی الله علیه و آله).

امام صادق ( هنگامی‌که خداوند اراده‌ی زنده‌کردن مردمان را می‌نماید، آسمان چهل شبانهروز بر زمین می‌بارد و در نتیجه‌ی آن، اعضای بدن‌ها گرد هم می‌آیند و گوشت‌ها [بر آن‌ها] می‌رویند.

تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۹، ص۵۸۲
قرب الأسناد، ص۵۸ / نورالثقلین
بیشتر