آیه وَ لاتَجْعَلُوا مَعَ اللهِ إِلهاً آخَرَ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ [51]
و با خدا معبود ديگرى قرار ندهيد، كه من براى شما از سوى او بيم‌دهنده‌اى آشكارم.
الباقر (علیه السلام)- فَفِرُّوا إِلَی اللهِ إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ نَذِیرٌ مُبِینٌ قَالَ حُجُّوا إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ.
امام باقر (علیه السلام)- فَفِرُّوا إِلی اللهِ إِنِّی لکُم مِّنْهُ نَذِیرٌ مُّبِینٌ یعنی به‌سوی بیت الله الحرام بروید و حج به‌جای آورید [درحقیقت یعنی به درگاه خدا روی آورید].
علیّ‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- فَفِرُّوا إِلَی اللهِ أَیْ حُجُّوا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- فَفِرُّوا إِلی اللهِ؛ یعنی به‌سوی بیت الله الحرام بروید و حج به‌جای آورید و به درگاه خدا روی بیاورید.
الباقر (علیه السلام)- فَفِرُّوا إِلَی اللهِ یَعْنِی حُجُّوا إِلَی اللَّهِ.
امام باقر (علیه السلام)- فَفِرُّوا إِلی اللهِ؛ به‌سوی خدا بروید و حج به‌جای آورید.
الباقر (علیه السلام)- فِرُّوا مِنَ الظُّلْمَهًِْ إِلَی الْحَجِّ.
امام باقر (علیه السلام)- از تاریکی و ظلمت به‌سوی خداوند و درگاه او بگریزید.
السّجّاد (علیه السلام)- مَعْنَی قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَّ فَفِرُّوا إِلَی اللهِ یَعْنِی حُجُّوا إِلَی بَیْتِ اللَّه یَا بُنَیَّ إِنَّ الْکَعْبَهًَْ بَیْتُ اللَّهِ تَعَالَی فَمَنْ حَجَّ بَیْتَ اللَّهِ فَقَدْ قَصَدَ إِلَی اللَّهِ وَ الْمَسَاجِدُ بُیُوتُ اللَّهِ فَمَنْ سَعَی إِلَیْهَا فَقَدْ سَعَی إِلَی اللَّهِ وَ قَصَدَ إِلَیْهِ وَ الْمُصَلِّی مَا دَامَ فِی صَلَاتِهِ فَهُوَ وَاقِفٌ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ وَ أَهْلُ مَوْقِفِ عَرَفَاتٍ هُمْ وُقُوفٌ بَیْنَ یَدَیِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ إِنَّ لِلَّهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی بِقَاعاً فِی سَمَاوَاتِهِ فَمَنْ عُرِجَ بِهِ إِلَی بُقْعَهًٍْ مِنْهَا فَقَدْ عُرِجَ بِهِ إِلَیْه.
امام سجّاد (علیه السلام)- فَفِرُّوا إِلَی اللهِ؛ به‌سوی خدا فرار کنید، یعنی برای اعمال حج به‌سوی خانه‌ی خدا بشتابید. ای پسرم! کعبه، خانه‌ی خدا است و هرکس برای اعمال حج به خانه‌ی خدا برود در حقیقت خدا را قصد کرده و به‌سوی او می‌رود و مساجد خانه‌های خدا است و هرکس در آن‌ها برود به‌سوی خدا رفته. و شخص نمازگزار تا موقعی که در نماز است، مقابل خدا ایستاده و کسانی‌که در هنگام اعمال حج در عرفات باشند در پیشگاه خداوند هستند و خداوند در آسمان‌ها بقعه‌هایی آفریده و هرکس به آسمان عروج کند و در یکی از آن بقعه‌ها برود درحقیقت به‌سوی خدا عروج نموده است.
الصّادق (علیه السلام)- إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ أَیْ مِنَ اللَّهِ نَذِیرٌ مُخَوِّفٌ مِنْ عِقَابِهِ مُبِینٌ لَکُمْ مَا أُرْسِلْتُ بِهِ.
امام صادق (علیه السلام)- إِنِّی لَکُمْ مِنْهُ؛ یعنی از سوی خدا [برای شما]. نَذیرٌ؛ ترساننده‌ی از عقاب او هستم و مُبینٌ یعنی آنچه را که به خاطر آن به‌سوی شما فرستاده شده‌ام برای شما تبیین می‌کنم.