آیه وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ رِباً لِيَرْبُوَا في أَمْوالِ النَّاسِ فَلا يَرْبُوا عِنْدَ اللهِ وَ ما آتَيْتُمْ مِنْ زَكاةٍ تُريدُونَ وَجْهَ اللهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْمُضْعِفُونَ [39]
آنچه به‌عنوان ربا مى‌پردازيد تا در اموال مردم فزونى يابد، نزد خدا فزونى نخواهد يافت و آنچه را به‌عنوان زكات مى‌پردازيد و تنها رضاى خدا را مى‌طلبيد [مايه‌ی بركت و فزونى است و] كسانى كه چنين مى‌كنند داراى پاداش مضاعفند.
الصّادق (علیه السلام)- الرِّبَا رِبَاءَانِ رِبًا یُؤْکَلُ وَ رِبًا لَا یُؤْکَلُ فَأَمَّا الَّذِی یُؤْکَلُ فَهَدِیَّتُکَ إِلَی الرَّجُلِ تَطْلُبُ مِنْهُ الثَّوَابَ أَفْضَلَ مِنْهَا فَذَلِکَ الرِّبَا الَّذِی یُؤْکَلُ وَ هُوَ قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ وَ ما آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا فِی أَمْوالِ النَّاسِ فَلا یَرْبُوا عِنْدَ اللهِ وَ أَمَّا الَّذِی لَا یُؤْکَلُ فَهُوَ الرِّبَا الَّذِی نَهَی اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ عَنْهُ وَ أَوْعَدَ عَلَیْهِ النَّارَ.
امام صادق (علیه السلام)- ربا بر دو قسم است؛ یک قسم جایز و قسم دیگر حرام و امّا آنچه خوردنش حلال است آن هدیّه‌ای است که تو خود به طلبکار می‌دهی و جزای آن را بهتر از آن توقّع داری و این همان گفتار خداوند است که می‌فرماید: وَ ما آتَیْتُمْ مِنْ رِباً لِیَرْبُوَا فِی أَمْوالِ النَّاسِ فَلا یَرْبُوا عِنْدَ اللهِ؛ و امّا آن ربایی که خوردنی نیست [و حرام است] و آن ربا به حساب آید که خداوند آن را نهی کرده و وعده‌ی عذاب و جهنّم داده است.