آیه وَ لَوْ شِئْنا لَآتَیْنا کُلَّ نَفْسٍ هُداها وَ لکِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَ النّاسِ أَجْمَعِینَ [13]
و اگر مى‌خواستیم به هر انسانى هدایت لازمش را [از روى اجبار بدهیم] مى‌دادیم؛ ولى [من آن‌ها را آزاد گذارده‌ام و] سخن و وعده‌ام حق است که دوزخ را [از افراد بى‌ایمان و گنهکار] از جنّ و انس همگى پرکنم!
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- وَ قَوْلُهُ وَ لَوْ شِئْنا لَآتَیْنا کُلَ نَفْسٍ هُداها قَالَ: لَوْ شِئْنَا أَنْ نَجْعَلَهُمْ کُلَّهُمْ مَعْصُومِینَ لَقَدَرْنَا.
علیّ‌بن‌ابراهیم (رحمة الله علیه)- [درباره‌ی سخن خداوند] وَ لَوْ شِئْنا لَآتَیْنا کُلَّ نَفْسٍ هُداها گفت: [یعنی] اگر می‌خواستیم که تمامی انسان‌ها را معصوم قرار دهیم، می‌توانستیم.
الرّسول (صلی الله علیه و آله)- عَنِ ابْنِ‌عَبَّاسٍ (رحمة الله علیه) قَالَ: قَالَ رَسُولُ‌اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) یَا عَلِیُّ (علیه السلام) إِنَّ جَبْرَئِیلَ أَخْبَرَنِی عَنْکَ بِأَمْرٍ قَرَّتْ بِهِ عَیْنِی وَ فَرِحَ بِهِ قَلْبِی قَالَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) قَالَ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ أَقْرِئْ مُحَمَّداً (صلی الله علیه و آله) مِنِّی السَّلَامَ وَ أَعْلِمْهُ أَنَّ عَلِیّاً (علیه السلام) إِمَامُ الْهُدَی وَ مِصْبَاحُ الدُّجَی وَ الْحُجَّهًُْ عَلَی أَهْلِ الدُّنْیَا وَ أَنَّهُ الصِّدِّیقُ الْأَکْبَرُ وَ الْفَارُوقُ الْأَعْظَمُ وَ أَنِّی آلَیْتُ وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی أَنْ لَا أُدْخِلَ النَّارَ أَحَداً تَوَالَاهُ وَ سَلَّمَ لَهُ وَ لِلْأَوْصِیَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّی لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ وَ أَطْبَاقَهَا مِنْ أَعْدَائِهِ وَ لَأَمْلَأَنَّ الْجَنَّهًَْ مِنْ أَوْلِیَائِهِ وَ شِیعَتِه.
پیامبر (صلی الله علیه و آله)- ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه) گوید: رسول‌خدا (صلی الله علیه و آله) فرمود: ای علی (علیه السلام)! جبرئیل درباره‌ی تو خبری به من داد که چشمم روشن شد و قلبم شاد گشت. او گفت: «ای محمد (صلی الله علیه و آله)! خداوند عزّوجلّ فرمود: «سلام مرا به محمد (صلی الله علیه و آله) برسان و او را آگاه کن که علی (علیه السلام)، امام هدایت، چراغ تاریکی و حجّت خدا بر اهل دنیاست و اوست راستگوی بزرگ و جداکننده‌ی بزرگ حق از باطل؛ و من به عزّت و جلالم سوگند خورده‌ام هرگز کسی که ولایت او را بپذیرد و تسلیم او و جانشینان پس از او باشد را داخل آتش [جهنّم] نکنم. سخن و وعده‌ام حق است که دوزخ و طبقات آن را از دشمنان او و بهشت را از دوستان و شیعیان او پرکنم».