آیه فَفَرَرْتُ مِنْكُمْ لَمّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْماً وَ جَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ [21]
و چون از شما ترسيدم از ميان شما فرار كردم؛ و پروردگارم به من حكمت و دانش بخشيد، و مرا از پيامبران قرار داد.
الصّادق ( عَنِ الْمُفَضَّلِ‌بْنِ‌عُمَر عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ (قَالَ إِنَّ لِصَاحِبِ هَذَا الْأَمْرِ غَیْبَهًًْ یَقُولُ فِیهَا فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ.
امام صادق ( هنگامی‌که قائم (ظهور کند این آیه را می‌خواند: فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً وَ جَعَلَنِی مِنَ المُرْسَلِینَ.
الباقر ( إِذَا قَامَ الْقَائِمُ (قَالَ فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً وَ جَعَلَنِی مِنَ الْمُرْسَلِینَ.
امام باقر ( زمانی‌که قائم (ما به پا خیزد، درحالی‌که مردم را مورد خطاب قرار می‌دهد، این آیه: فَفَرَرْتُ مِنکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْمًا وَ جَعَلَنِی مِنَ المُرْسَلِینَ را می‌خواند.
الباقر ( إِذَا ظَهَرَ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیْتِ (قَالَ فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْماً خِفْتُکُمْ عَلَی نَفْسِی وَ جِئْتُکُمْ لَمَّا أَذِنَ لِی رَبِّی وَ أَصْلَحَ لِی أَمْرِی.
امام باقر ( هنگامی‌که قائمِ ما اهل بیت ظهور فرماید، چنین می‌گوید: فَفَرَرْتُ مِنْکُمْ لَمَّا خِفْتُکُمْ فَوَهَبَ لِی رَبِّی حُکْما؛ ً یعنی از شما بر جانِ خود ترسیدم؛ و چون پروردگارم به من اجازه فرمود و کارم را سامان بخشید نزد شما آمدم.