آیه تَنَزَّلُ عَلى كُلِّ أَفّاكٍ أَثِيمٍ [222]
آن‌ها بر هر دروغگوى گنهكار نازل مى‌گردند.
الصّادق ( عَنْ دَاوُدَ‌بْنِ‌أَبِی‌یَزِیدَ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (فِی قَوْلِهِ عَزَّوَجَلَ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ تَنَزَّلُ عَلی کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ قَال: هُمْ سَبْعَهًٌْ الْمُغِیرَهًُْ وَ بَیَانٌ وَ صَائِدٌ وَ حَمْزَهًُْ بْنُ عُمَارَهًَْ الْبَرْبَرِیُّ وَ الْحَارِثُ الشَّامِیُّ وَ عَبْدُ‌اللَّهِ‌بْنُ‌الْحَارِثِ وَ أَبُوالْخَطَّابِ.
امام صادق ( داودبن‌ابی‌یزید از شخصی از امام صادق (در مورد آیه: هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلَی مَن تَنَزَّلُ الشَّیَاطِینُ * َنَزَّلُ عَلَی کُلِّ أَفَّاکٍ أَثِیمٍ فرمود: «این‌ها هفت نفرند؛ مغیره و بُنان و صائد و حمزهًْ‌بن‌عماره بربری و حارث شامی و عبدالله‌حارث و ابن‌خطاب».
الصّادق ( أَنَّ قَوْلَهُ هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ نَزَلَتْ فِی سَبْعَهًٍْ هُوَ {عَبْدُ اللهِ‌بْنِ‌الْحَارِثِ} أَحَدُهُمْ.
امام صادق ( هَلْ أُنَبِّئُکُمْ عَلی مَنْ تَنَزَّلُ الشَّیاطِینُ؛ در مورد هفت نفر نازل شد که عبدالله‌بن‌حارث یکی از آن‌هاست.
الباقر ( لَیْسَ مِنْ یَوْمٍ وَ لَیْلَهًٍْ إِلَّا وَ جَمِیعُ الْجِنِّ وَ الشَّیَاطِینِ تَزُورُ أَئِمَّهًَْ الضَّلَالِ وَ یَزُورُ أَئِمَّهًَْ الْهُدَی عَدَدُهُمْ مِنَ الْمَلَائِکَهًِْ حَتَّی إِذَا أَتَتْ لَیْلَهًُْ الْقَدْرِ فَهَبَطَ فِیهَا مِنَ الْمَلَائِکَهًِْ إِلَی أُولِی الْأَمْرِ خَلَقَ اللَّهُ أَوْ قَالَ قَیَّضَ اللَّهُ مِنَ الشَّیَاطِینِ بِعَدَدِهِمْ ثُمَّ زَارُوا وَلِیَّ الضَّلَالَهًِْ فَأَتَوْهُ بِالْإِفْکِ وَ الْکَذِبِ حَتَّی لَعَلَّهُ یُصْبِحُ فَیَقُولُ رَأَیْتُ کَذَا وَ کَذَا فَلَوْ سَأَلَ وَلِیَّ الْأَمْرِ عَنْ ذَلِکَ لَقَالَ رَأَیْتَ شَیْطَاناً أَخْبَرَکَ بِکَذَا وَ کَذَا حَتَّی یُفَسِّرَ لَهُ تَفْسِیراً وَ یُعْلِمَهُ الضَّلَالَهًَْ الَّتِی هُوَ عَلَیْهَا.
امام باقر ( در هر روز و هر شب تمام جنّیان و شیاطین، پیشوایان گمراهی را زیارت می‌کنند و به تعداد ایشان نیز فرشتگان، پیشوای هدایت (امام معصوم) را زیارت می‌کنند، تا اینکه شب قدر فرا می‌رسد و فرشتگان در آن شب به‌سوی ولیّ امر (امام زمان () فرود می‌آیند، که خداوند عزّوجلّ به تعداد آن‌ها از شیاطین را می‌آفریند؛ و آنگاه این شیاطین، رئیس گمراهی را زیارت کرده و برایش دروغ‌پردازی کنند، تا اینکه چون صبح شود او هم بگوید: چنین‌وچنان دیدم؛ که اگر او از ولیّ امر دراین‌باره بپرسد، به او خواهد فرمود: «شیطانی را دیدی که به تو چنین‌وچنان خبری داد، تا آنجا که آن موضوع را به خوبی برایش شرح دهد و او را از گمراهیش آگاه سازد».