آیه وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها [10]
و آنكه نفس خويش را با معصيت و گناه آلوده ساخته، نوميد و محروم گشته است!
الصّادق (علیه السلام)- عَنِ الْفَضْلِ‌أَبِی‌الْعَبَّاس عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) أَنَّهُ قَال ... وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها اللَّه.
امام صادق (علیه السلام)- ... منظور از: وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا، خداوند است.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیر عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّه ... وَ قَدْ خابَ مَنْ دَسَّاها أَیْ أَغْوَاهَا.
امام صادق (علیه السلام)- ابوبصیر گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی آیه: وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا، پرسیدم. امام (علیه السلام) فرمود: «یعنی آن را فریفت».