آیه وَ اللَّيْلِ إِذا يَغْشاها [4]
و به شب آن هنگام كه آن را بپوشاند.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ‌اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ‌وَ‌جَل ... وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها قَالَ ذَاکَ أَئِمَّهًُْ الْجَوْرِ الَّذِینَ اسْتَبَدُّوا بِالْأَمْرِ دُونَ آلِ الرَّسُولِ (صلی الله علیه و آله) وَ جَلَسُوا مَجْلِساً کَانَ آلُ الرَّسُولِ (علیهم السلام) أَوْلَی بِهِ مِنْهُمْ فَغَشُوا دِینَ اللَّهِ بِالظُّلْمِ وَ الْجَوْرِ فَحَکَی اللَّهُ فِعْلَهُمْ فَقَالَ وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها قَالَ یَغْشَی ظُلْمَهًُْ اللَّیْلِ ضَوْءَ النَّهَار.
امام صادق (علیه السلام)- ابومحمّد گوید: از امام صادق (علیه السلام) درباره‌ی آیه: وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا پرسیدم؟ فرمود: «آنان، پیشوایان جور هستند، کسانی که بدون توجه به خاندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در امر (خلافت) خودسری کردند و در جایگاهی نشستند که خاندان رسول خدا (صلی الله علیه و آله) به آن سزاوارتر از آنان بودند و این‌گونه دین خدا را با جور و ستم پوشاندند. پس خداوند از کار آنان حکایت کرد و فرمود: وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا».
الباقر (علیه السلام)- وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها بَنُو أُمَیَّهًَْ.
امام باقر (علیه السلام)- وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها؛ بنی‌امیّه هستند.
الحسین (علیه السلام)- قَالَ الْحَارِثُ الْأَعْوَرُ لِلْحُسَیْنِ‌بْنِ‌عَلِیٍّ (علیها السلام) یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه و آله) جُعِلْتُ فِدَاکَ أَخْبِرْنِی عَنْ قَوْلِ اللَّهِ فِی کِتَابِهِ الْمُبِینِ.. وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها (قَالَ) بَنُو أُمَیَّهًَْ.
امام حسین (علیه السلام)- حارث اعور به امام حسین (علیه السلام) عرض کرد: «ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله)، فدایت شوم! درباره‌ی آیه: ... وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشاها بفرمایید». امام (علیه السلام) فرمود: «منظور از شب بنی‌امیّه است».