آیه عسق [2]
عسق
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- حم اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ عسق عِلْمُ عَلِیٍّ (علیه السلام) بِفِسْقِ کُلِّ جَمَاعَهًٍْ وَ نِفَاقِ کُلِّ فِرْقَهًٍْ.
ابن‌عبّاس ( حم یکی از نام‌های خداوند است و عسق علم امام علی (علیه السلام) نسبت به فسق هر گروه و نفاق هر فرقه‌ای است.
الباقر (علیه السلام)- حم حَتْمٌ وَ عَیْنٌ عَذَابٌ وَ سِینٌ سِنُونَ کَسِنِی یُوسُفَ وَ قَافٌ قَذْفٌ وَ خَسْفٌ وَ مَسْخٌ یَکُونُ فِی آخِرِ الزَّمَانِ بِالسُّفْیَانِیِّ وَ أَصْحَابِهِ وَ نَاسٌ مِنْ کَلْبٍ ثَلَاثُونَ أَلْفَ أَلْفٍ یَخْرُجُونَ مَعَهُ وَ ذَلِکَ حِینَ یَخْرُجُ الْقَائِمُ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) بِمَکَّهًَْ وَ هُوَ مَهْدِیُّ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) هَذِهِ الْأُمَّهًِْ.
امام باقر (علیه السلام)- حم؛ یعنی حتمی است. عین؛ عذاب است و سین؛ یعنی سال‌ها مانند سنین در جریان سرگذشت حضرت یوسف (علیه السلام) و قاف؛ قذف، خسف و مسخ است که در آخرالزّمان، سفیانی و یارانش به‌همراه سی هزار سگ، از قبرها برمی‌خیزند. این امر در زمان خروج مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. ظهور حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در مکّه روی خواهد داد و او مهدیّ این امّت است.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- حم اسْمٌ مِنْ أَسْمَاءِ اللَّهِ عسق عِلْمُ عَلِیٍّ (علیه السلام) سَبَقَ کُلَّ جَمَاعَهًٍْ وَ تَعَالَی کُلَّ فِرْقَهًٍْ.
ابن‌عبّاس ( حم یکی از اسماء خدا است. عسق علم و دانش علی (علیه السلام) نسبت به فسق و فجور هر گروه و نفاق هر دسته است.
الباقر (علیه السلام)- عن یَحْیَی‌بْنِ‌مسیرهًْ {مَیْسَرَهًَْ} الْخَثْعَمِیِّ قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُول حم عسق عِدَادُ سِنِی الْقَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف) وَ ق جَبَلٌ مُحِیطٌ بِالدُّنْیَا مِنْ زُمُرُّدٍ أَخْضَرَ فَخُضْرَهًُْ السَّمَاءِ مِنْ ذَلِکَ الْجَبَلِ وَ عِلْمُ کُلِّ شَیْءٍ فِی عسق.
امام باقر (علیه السلام)- یحیی‌بن‌میسره خثعمی گوید: از امام باقر (علیه السلام) شنیدم که می‌فرمود: «حم عسق تعداد سال‌های سنّ امام زمان (علیه السلام) است. همچنین قاف کوهی است که همه‌ی دنیا را در برگرفته و از زمرّد سبز است و رنگ سبز آسمان از آن کوه است. همچنین علم همه‌چیز در عسق نهفته است».
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- حم عسق هُوَ حُرُوفٌ مِنِ اسْمِ اللَّهِ الْأَعْظَمِ الْمَقْطُوعِ یُؤَلِّفُهُ الرَّسُولُ (صلی الله علیه و آله) أَوِ الْإِمَامُ (علیه السلام) فَیَکُونُ الِاسْمُ الْأَعْظَمُ الَّذِی إِذَا دُعِیَ اللَّهُ بِهِ أَجَابَ.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( این حروف مقطّعه، تعدادی از حروف اسم اعظم مقطوع خداوند هستند که پیامبر (صلی الله علیه و آله) و امام (علیه السلام) آن را می‌دانند. درنتیجه همان اسم اعظمی خواهند بود که هرگاه خداوند به‌وسیله‌ی آن خوانده شود، دعا را اجابت خواهد کرد.
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ سُفْیَانَ الثَّوْرِیِّ قَال قُلْتُ یَا ابْنَ رسول الله (صلی الله علیه و آله) مَا مَعْنَی قَوْلِ اللَّهِ عَزَّوَجَل حم عسق قَالَ وَ أَمَّا حم عسق فَمَعْنَاهُ الْحَلِیمُ الْمُثِیبُ الْعَالِمُ السَّمِیعُ الْقَادِرُ الْقَوِیُّ.
امام صادق (علیه السلام)- سفیان ثوری گوید، به امام صادق (علیه السلام) عرض کردم: «ای پسر رسول خدا (صلی الله علیه و آله)! معنای سخن خداوند: حم عسق چیست»؟ [ایشان در پاسخ فرمود]: «حم عسق؛ حاء، میم، عین، سین، قاف یعنی بردبار، دهنده‌ی دانش، دانا، شنوا، قدرتمند و برومند».