آیه وَ ما كانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِياءَ يَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللهِ وَ مَنْ يُضْلِلِ اللهُ فَما لَهُ مِنْ سَبيلٍ [46]
آن‌ها جز خدا سرپرست و ياورى ندارند كه ياريشان كنند و هركس را خدا گمراه سازد، هيچ راه نجاتى براى او نيست.
الباقر (علیه السلام)- خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنْظُرُونَ مِنْ طَرْفٍ خَفِیٍّ یَعْنِی إِلَی الْقَائِمِ (عجل الله تعالی فرجه الشریف).
امام باقر (علیه السلام)- خَاشِعِینَ مِنَ الذُّل ینظُرُونَ مِن طَرْفٍ خَفِی، حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ قِیلَ: خَفِیٍّ ذَلِیلٌ.
ابن‌عبّاس ( خفیّ به معنای ذلیل است.
الباقر (علیه السلام)- قَالَ اللَّهُ وَ تَراهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْها یَعْنِی أَرْوَاحَهُمْ تُعْرَضُ عَلَی النَّارِ خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنْظُرُونَ إِلَی عَلِیٍّ (علیه السلام) مِنْ طَرْفٍ خَفِیٍّ {فَ} قالَ الَّذِینَ آمَنُوا بِآل محمد (علیهم السلام) إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا إِنَّ الظَّالِمِینَ لِآل محمد (علیهم السلام) حَقَّهُمْ فِی عَذابٍ أَلِیمٍ.
امام باقر (علیه السلام)- خداوند می‌فرماید: وَ تَراهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْها؛ یعنی روحشان به سوی دوزخ برده می‌شود، خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ یَنْظُرُونَ؛ یعنی به علی (علیه السلام) می‌نگرند. مِنْ طَرْفٍ خَفِیٍّ؛ زیرچشمی. کسانی که ایمان آورده‌اند، گویند یعنی به آل محمد (صلی الله علیه و آله) ایمان آورده‌اند گویند: إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا إِنَّ الظَّالِمِینَ در حق خاندان محمد (علیهم السلام) در عذابی دردناک هستند.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- وَ تَراهُمْ یُعْرَضُونَ عَلَیْها خاشِعِینَ مِنَ الذُّلِّ أَیْ لِعَلِیّ یَنْظُرُونَ إِلَی عَلِیّ مِنْ طَرْفٍ خَفِیٍّ وَ قالَ الَّذِینَ آمَنُوا یَعْنِی آل محمد (علیهم السلام) وَ شِیعَتَهُمْ إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ أَلا إِنَّ الظَّالِمِینَ آل محمد (علیهم السلام) حَقَّهُمْ فِی عَذابٍ مُقِیمٍ قَالَ وَ اللَّهِ یَعْنِی النُّصَّابَ الَّذِینَ نَصَبُوا الْعَدَاوَهًَْ لِأَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ (علیه السلام) وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ الْمُکَذِّبِینَ وَ ما کانَ لَهُمْ مِنْ أَوْلِیاءَ یَنْصُرُونَهُمْ مِنْ دُونِ اللهِ وَ مَنْ یُضْلِلِ اللهُ فَما لَهُ مِنْ سَبِیلٍ.
علی‌بن‌إبراهیم ( و ستمگران به حق محمّد و خاندانش را می‌بینی که زمانی که عذاب را ببینند، و بر اساس این نگاه، علی (علیه السلام) همان عذاب ایشان است، می‌گویند آیا هیچ راه بازگشتی هست، تا با علی (علیه السلام) ره ولایت پذیری پوییم ... و ایشان را می‌بینی که بر آتش دوزخ عرضه می‌گردند و از ذلّت و خواری سر فرو افکنده‌اند، در برابر علی و نگاه می کنند، یعنی به علی با چشمی فروافتاده و کسانی که ایمان آورده اند، یعنی به خاندان محمّد و شیعیان ایشان گویند: در حقیقت زیانکاران کسانی‌اند که روز قیامت‌خودشان و کسانشان را دچار زیان کرده‌اند؛ آری ستمکاران یعنی به حق آل محمّد در عذابی همیشگی خواهند بود. گوید به خدا که منظور ناصبیانی است که با خاندان پیامبر (صلی الله علیه و آله) دشمنی ورزیدند و حق امیرالمومنین (علیه السلام) و فرزندانش را ضایع کرده و به آنان ظلم نمودند و این افراد همان دروغ گویانند؛ و مَا کَانَ لهُم مِّنْ أَولیاء ینصُرُونَهُم مِّن دُونِ اللهِ و مَن یضْلل اللهُ فَمَا لهُ مِن سَبِیل.
الباقر (علیه السلام)- قُلْ إِنَّ الْخاسِرِینَ الَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَقُولُ: غَبَنُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ أَلَا ذلِکَ هُوَ الْخُسْرانُ الْمُبِینُ.
امام باقر (علیه السلام)- إِنَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلیهِمْ خود و خانواده‌ی خویش را دچار زیان کرده‌اند. و سرمایه وجود خویش و بستگانشان را در روز قیامت فریب دادند! آگاه باشید زیان آشکار همین است! (زمر/۱۵).