آیه وَ لَوْ شاءَ اللهُ لَجَعَلَهُمْ أُمَّةً واحِدَةً وَ لكِنْ يُدْخِلُ مَنْ يَشاءُ في رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِيٍّ وَ لا نَصيرٍ [8]
و اگر خدا مى‌خواست همه‌ی آن‌ها را [به اجبار] امّت واحدى قرار مى‌داد، [ولى هدايت اجبارى سودى ندارد]، امّا خداوند هركس را بخواهد در رحمتش وارد مى‌كند و براى ستمكاران، سرپرست و ياورى نيست.
الصّادق (علیه السلام)- الرَّحْمَهًُْ وَلَایَهًُْ علِیِّ‌بْنِ‌أَبِی‌طَالِبٍ (علیه السلام) وَ الظَّالِمُونَ ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ.
امام صادق (علیه السلام)- رحمت، همان ولایت امیرالمؤمنین (علیه السلام) است. و برای ستمکاران، سرپرست و یاوری نیست.
العسکری (علیه السلام)- وَ لکِنْ یُدْخِلُ مَنْ یَشاءُ فِی رَحْمَتِهِ وَ الظَّالِمُونَ (لِآل محمد (علیهم السلام) حَقَّهُمْ) ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ.
امام عسکری (علیه السلام)- ولکِن یدْخِل مَن یشَاءُ فِی رَحْمَتِهِ و الظَّالمُونَ مَا لهُم مِّن ولی ولا نَصِیرٍ؛ یعنی کسانی که درباره‌ی حقّ آل محمّد (علیهم السلام)، مرتکب ظلم می‌شوند، ما لَهُمْ مِنْ وَلِیٍّ وَ لا نَصِیرٍ.
الکاظم (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ قُلْتُ: یُدْخِلُ مَنْ یَشاءُ فِی رَحْمَتِهِ قَالَ {الکاظم (علیه السلام)} فِی وَلَایَتِنَا (علیهم السلام).
امام کاظم (علیه السلام)- محمّدبن‌فضیل گوید: به امام کاظم (علیه السلام) عرض کردم: یُدْخِلُ مَنْ یَشاءُ فِی رَحْمَتِهِ، [یعنی چه]»؟ فرمود: «یعنی در ولایت ما».