آیه اصْبِرْ عَلى ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ [17]
در برابر آنچه مى‌گويند شكيبا باش و به خاطر بياور بنده‌ی ما داود صاحب قدرت را، كه او بسيار توبه‌كننده بود.
الصّادق (علیه السلام)- اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ یَا مُحَمَّدُ (صلی الله علیه و آله) مِنْ تَکْذِیبِهِمْ إِیَّاکَ فَإِنِّی مُنْتَقِمٌ مِنْهُمْ بِرَجُلٍ مِنْکَ وَ هُوَ قَائِمِی الَّذِی سَلَّطْتُهُ عَلَی دِمَاءِ الظَّلَمَهًِْ.
امام صادق (علیه السلام)- اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ؛ یعنی ای محمّد (صلی الله علیه و آله)! بر تکذیب‌نمودن آن‌ها صبر کن، من به‌وسیله‌ی مردی از نژاد تو، انتقام خواهم گرفت و او همان قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) من است که او را بر خون ستمگران مسلّط نموده‌ام.
الباقر (علیه السلام)- عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌مُسْلِمٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَاجَعْفَرٍ (علیه السلام) فَقُلْتُ قَوْلُهُ عزّوجلّ یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَّ فَقَالَ الْیَدُ فِی کَلَامِ الْعَرَبِ الْقُوَّهًُْ وَ النِّعْمَهًُْ قَالَ اللَّهُ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ وَ قَالَ وَ السَّماءَ بَنَیْناها بِأَیْدٍ أَیْ بِقُوَّهًٍْ.
امام باقر (علیه السلام)- محمّدبن‌مسلم گوید: به امام باقر (علیه السلام) عرض کردم: «معنای ید در سخن خدای عزّوجلّ: یا إِبْلِیسُ ما مَنَعَکَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِیَدَیَ چیست»؟ فرمود: «ید در لغت عرب به‌معنای نیرومندی و برکت آمده است، چنانچه فرموده است؛ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ و در آیه‌ی دیگر فرموده: وَ السَّماءَ بَنَیْناها بِأَیْدٍ (ذاریات/۴۷). در اینجا نیز یعنی به قدرت و نیرومندی».
الصّادق (علیه السلام)- عَنْ إِبْرَاهِیمَ‌بْنِ‌عُثْمَانَ عَنْ أَبِی‌عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) فِی قَوْلِهِ تَعَالَی وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ قَالَ ذَا الْقُوَّهًِْ.
امام صادق (علیه السلام)- ابراهیم‌بن‌عثمان از امام صادق (علیه السلام) در مورد کلام خداوند متعال: وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ نقل کرده است که فرمود: [یعنی] دارای قدرت.
ابن‌عبّاس (رحمة الله علیه)- وَ اذْکُرْ عَبْدَنَا دَاوُدَ ذَا الْأَیْدِ أَیْ ذَا الْقُوَّهًِْ عَلَی الْعِبَادَهًِْ.
ابن‌عبّاس ( وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ یعنی بر بندگان‌قدرت و سیطره داشت.
علی‌بن‌إبراهیم (رحمة الله علیه)- خَاطَبَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ نَبِیَّهُ فَقَالَ اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ أَی دعاء.
علیّ‌بن‌ابراهیم ( خداوند عزّوجلّ پیامبرش را خطاب کرد و فرمود: اصْبِرْ عَلَی مَا یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنَا داود ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ؛ یعنی بسیار دعا می‌کرد.